گروه روانشناسی عمومی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز،ایران. ، nmafrah@yahoo.com
چکیده: (6960 مشاهده)
مقدمه: این مطالعه به بررسی اثر بخشی درمان ترکیبی طرحواره درمانی و درمان دلبستگی با مادران دارای طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک دلبستگی ناایمن ، و مشکلات رفتاری کودکان پرداخت.
روش: این پژوهش از نوع مطالعه تک آزمودنی طرح های تجربی ABA و نمونه گیری هدفمند بود. از بین مراجعه کنندگان به دفتر مشاوره و خدمات روانشناختی وابسته به مرکز بهزیستی توانبخشی 6 مادر که فرزند آنها مشکلات رفتاری داشتند و این مادران نیز طرحواره های ناسازگار و سبک دلبستگی ناایمن دارا بودند با ترتیب تصادفی و به صورت پله ای وارد مطالعه شدند. اندازه گیری با استفاده از پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یونگ ، مقیاس تجارب مربوط به روابط نزدیک و پرسشنامه اختلالات رفتاری راتر انجام شد.
هر یک از مادران 20 جلسه درمان ترکیبی طرحواره درمانی و درمان دلبستگی را دریافت کردند.
یافته ها: میزان کاهش نشانه های مشکلات رفتاری کودکان نسبت به خط پایه از 81/2 درصد تا 57/27 درصد بود. به طور کل نمرات شدت علائم مشکلات رفتاری کودکان که توسط آزمودنی ها گزارش شد در مرحله مداخله و پیگیری نسبت به خط پایه کاهش یافت.
نتیجه گیری: مداخله انجام شده با مادران در کاهش مشکلات رفتاری کودکان موثر بود ولی میزان کاهش علائم در آزمودنی های مختلف متفاوت بود.
Askari M, Nadri F, ehteshamzadeh P, asgary P, heidari A. The Effectiveness of Combination Intervention of Schema therapy and Attachment-based Therapy for Early Maladaptive Schemas and Insecurely Attached Style Mothers, On Children’s Behavioral Problems and Parent-Child Relationships. JPEN 2016; 3 (2) :42-49 URL: http://jpen.ir/article-1-175-fa.html
عسکری مارال، نادری فرح، احتشام زاده پروین، عسگری پرویز، حیدری علیرضا. اثربخشی مداخله ترکیبی طرحواره درمانی و درمان دلبستگی با مادران دارای طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک دلبستگی ناایمن، بر مشکلات رفتاری کودکان. مجله پرستاری کودکان. 1395; 3 (2) :42-49
