مقدمه:  می توان گفت در بالین ضروری ترین مساله و مهمترین اصل برای پرستاران توان انجام مهارت ها بویژه بررسی وضعیت سلامت است که باعث اقدام سریع و تصمیم گیری دقیق و حل مشکلات پیش آمده، می شود. بنابراین توانمند شدن پرستاران در بررسی وضعیت سلامت ضروری به نظر می‌رسد. هدف از این پژوهش بررسی میزان مهارت پرستاران در معاینه فیزیکی کودکان به روش خود ارزیابی بود.

روش : این پژوهش توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی در4 بیمارستان منتخب استان مازندران (1394) بر روی 107 پرستار به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف اجرا گردید. ابزارگردآوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی (12سوال) و پرسشنامه خود ارزیابی پرستاران در  مهارت های معاینه فیزیکی کودکان (30 سؤال ) بود. ضریب نسبی روایی محتوا (0.78 CVR=) و شاخص روایی محتوا (0.83=(CVI و ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه 0/9 تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS نسخه22 و آزمون های آماری تی مستقل انجام شد.

یافته ها: یافته ها نشان داد از30 مهارت اصلی معاینه فیزیکی انتخاب شده دو مورد (ارزیابی تقلای تنفسی و بررسی حداکثر درجه حرارت) به طور مکرر یا منظم در هر شیفت کاری توسط بیش از نیمی از  مشارکت کنندگان اجرا می شدند. بیش از 20 درصد پرستاران هفت مهارت را  بخشی از وظیفه خود نمی دانستند، اما  می دانستند که چگونه این تکنیک را انجام دهند و بیش از 40 درصد شرکت کنندگان نمی دانستند که چگونه دو  مهارت (سمع صدای ریه و سمع صدای قلب) را انجام دهند. بین سن پرستاران با فراوانی استفاده از مهارت های بررسی وضعیت سلامت کودکان( P=0/780 )، همچنین وضعیت استخدام با فراوانی استفاده از این مهارت ها ارتباط معنی داری(P=0/762) وجود نداشت.

نتیجه گیری: پژوهش حاضر  نشان داد برخی از مهارت ها به عنوان بخشی از کار معمول پرستاری به حساب نیامده و بسیاری از این مهارت ها به ندرت انجام می شوند. عدم انجام بسیاری از این مهارت ها یک پارادوکس آموزشی را نشان می دهد، از یک طرف دغدغه های زیادی برای آموزش تعداد زیادی از مهارت ها وجود دارد و از سوی دیگر پرستاران یک مجموعه نسبتا کوچکی از مهارت ها را اجرا می کنند. لذا بررسی نیاز واقعی پرستاران برای عملی شدن انجام  این مهارت ها لازم به نظر می رسد.