[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
..
روان پرستاری
AWT IMAGE
..
مدیریت ارتقای سلامت
AWT IMAGE
..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: دوره 7، شماره 1 - ( پاییز 1399 ) ::
جلد 7 شماره 1 صفحات 40-31 برگشت به فهرست نسخه ها
اثربخشی آموزش فرزندپروری در راستای شکل‌گیری خویشتن‌داری بر خودکارآمدی والدگری مادران
عذرا محمدپناه اردکان ، فرزانه باکفایت ، رویا شفیع زاده
استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه اردکان، اردکان، ایران ، azramohammadpanah@ardakan.ac.ir
چکیده:   (3192 مشاهده)
مقدمه: کیفیت فرزندپروری یک عامل عمده­ای در رشد و تکامل کودکان است در این میان خویشتن‌داری و پرورش آن در کودکی از اهمیت ویژه­ای برخوردار است به همین دلیل والدین به خصوص مادران باید در این زمینه آموزش‌ ببینند. این مطالعه با هدف اثر بخشی آموزش فرزندپروری مثبت‌نگر در راستای شکل­گیری خویشتن‌داری در فرزندان و تأثیر آن برخودکارآمدی مادران کودکان دبستانی صورت گرفته است.
روش: روش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. نمونه تحقیق شامل30 نفر از مادران کودکان دوره دبستانی (مدارس ابتدایی دوره دوم) استان یزد در سال تحصیلی 97-1396 است، که بر اساس ویژگی­هایی چون سن و جنسیت همتا شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون، پرسشنامه‌های خودکارآمدی والدگری و خودکنترلی ادراک شده کودکان را تکمیل کردند. اعضا گروه آزمایش به مدت 3 هفته، در جلسات برنامه آموزشی فرزندپروروی در راستای شکل­ گیری خویشتن‌داری با رویکرد روانشناسی مثبت‌نگر قرار گرفتند و در نهایت بعد از اجرای مداخله، هر دو پرسشنامه توسط دو گروه آزمایش و کنترل به عنوان پس آزمون اجرا گردید.
یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کواریانس تک متغیری نشان می‌دهد که مقدار F (0/16= P، 2/44=27 و 1 F) برای اثر متغیر مستقل (گروه) بر نمره خویشتن‌داری به لحاظ آماری معنادار نبوده است. یعنی آموزش اصول فرزندپروری با رویکرد روانشناسی مثبت‌نگر، خویشتنداری فرزندان را بهبود نمی‌بخشد اما نتایج آزمون تحلیل کواریانس تک متغیری نشان می‌دهد که مقدارF (0/0002= P، 35/31=27 و 1 F) برای اثر متغیر مستقل (گروه) بر نمره خودکارآمدی والدگری والدین به لحاظ آماری معنادار بوده است.
نتیجه گیری: آموزش اصول فرزندپروری با رویکرد روانشناسی مثبت­ نگر، خودکارآمدی والدگری والدین کودکان دبستانی را بهبود می‌بخشد، بنابراین روانشناسی مثبت‌نگر روش بسیار موثری برای افزایش خودکارآمدی والد محسوب می‌شود و می‌توان آن را به کار برد.
واژه‌های کلیدی: فرزندپروری مثبت‌نگر، خویشتن‌داری، خودکارآمدی والدگری مادران.
متن کامل [PDF 251 kb]   (1132 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/1/8 | پذیرش: 1398/4/2 | انتشار: 1399/6/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohammadpanah Ardakan A, Bakefayat F, Shafiezade R. Effect of Child-Rearing Education on the Formation of Self-Restraint on Parenting Self-Efficacy in Mothers. JPEN 2020; 7 (1) :31-40
URL: http://jpen.ir/article-1-423-fa.html

محمدپناه اردکان عذرا، باکفایت فرزانه، شفیع زاده رویا. اثربخشی آموزش فرزندپروری در راستای شکل‌گیری خویشتن‌داری بر خودکارآمدی والدگری مادران. مجله پرستاری کودکان. 1399; 7 (1) :31-40

URL: http://jpen.ir/article-1-423-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 1 - ( پاییز 1399 ) برگشت به فهرست نسخه ها
نشریه پرستاری کودکان و نوزادان Journal of Pediatric Nursing
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 44 queries by YEKTAWEB 4645