مقدمه: سوءمصرف مواد و وابستگی به مواد یکی از معضلات زیستی ـ روانی ـ اجتماعی است. با توجه به این‌که اعتیاد والدین اثر پایدار و آشکاری بر کودکان دارد. پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان اختلالات رفتاری درکودکان افراد سوءمصرف‌کننده مواد و مقایسه آن با میزان این اختلالات درکودکان دارای والدین عادی انجام شده است.

روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی می­باشد. به همین منظور 93 کودک 12-7 سال والدین دارای سوءمصرف‌کننده مواد مراجعه‌کننده به مرکز متادون درمانی دولتی و خصوصی استان کردستان با 93 کودک دارای والدین عادی که از نظر برخی ویژگی‌های جمعیت‌شناختی همتا شده بودند، مقایسه شدند. از پرسشنامه‌ی علائم مرضی‌کودکان (CSI-4) فرم والدین برای گرد‌آوری داده‌ها استفاده گردید.

یافته­ ها: کودکان افراد سوءمصرف‌کننده مواد در مقایسه با کودکان افراد عادی دارای میزان اختلال رفتاری بیشتری در ابعاد اختلالات بیش‌فعالی -کمبود توجه (0/01 P<؛12/90=(F، بی‌اعتنایی مقابله‌ای (0/01 P<؛36/10=F) و اختلال سلوک (0/01 P<؛50/88=F) بودند. همچنین نتایج نشان داد اثر جنس بر سه اختلال بیش­فعالی و کمبود توجه، بی‌اعتنایی مقابله‌ای و اختلال سلوک تفاوت ندارد. اما اثر تعاملی اعتیاد و جنس در اختلال بیش فعالی ـ کمبود توجه و اختلال سلوک معنادار بود.

نتیجه­ گیری: بین سوءمصرف مواد والدین و اختلالات رفتاری کودکان رابطه وجود دارد و پسران افراد سوءمصرف‌کننده مواد در مقایسه با دختران آنان بیشتر دچار مشکلات رفتاری می­شوند. بنابرین تحقیق حاضر ضرورت مداخله در سنین پایین، ضرورت تشخیص و درمان اختلالات دوران کودکی و ضرورت پیشگیری اولیه و ثانویه در خانواده‌های سوءمصرف‌کننده مواد را می‌رساند.