|
بخشش به عنوان تعدیل کننده رابطه بین بدرفتاری دوران کودکی و همدلی در دختران نوجوان
|
محمد عباسی   |
| استادیار روانشناسی تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران ، abbasi.mohammad@hotmail.com |
|
|
چکیده: (4523 مشاهده) |
مقدمه :ظرفیت همدلی کردن که به سازگاری مربوط است با افزایش سن بیشتر می شود و معمولاً در دختران بیشتر است. اما بدرفتاری دوره کودکی عاملی است که می تواند آن را به خطر بیاندازد. تحققیات نشان داده که بخشش می تواند این اثر را کاهش دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تعدیل کنندگی بخشش در رابطه بین بدرفتاری دوران کودکی و همدلی در دختران نوجوان بود.
روش : این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی میباشد که در سال 1395 انجام شد. شرکت کنندگان این پژوهش شامل 249 نفر از دانش آموزان دختر مدارس متوسطه شهر خرمآباد بودند، که با روش نمونه گیری خوشهای انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل؛ پرسشنامه خودگزارشی کودآزاری (CASRS)، مقیاس بخشش هارتلند (HFS) و مقیاس همدلی (BES) بود. داده های حاصل از اجرای پرسشنامه ها با استفاده از رگرسیون سلسله مراتبی تعدیلی به منظور بررسی توان تعدیلی متغیر بخشش تحلیل شدند.
یافته ها : یافته ها نشان داد بین بدرفتاری دوران کودکی و همدلی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (0/001 p<، 0/07- =r). همچنین، یافته های تحلیل رگرسیون تعدیلی، نقش تعدیل گر بخشش در رابطه بین بدرفتاری دوران کودکی و همدلی دختران نوجوان را مورد تایید قرار داد (0/001 p<، 15/45- =ΔF).
نتیجه گیری : بر اساس نتایج میتوان گفت که بدرفتاری دوران کودکی عامل مهمی در همدلی است که بخشش تاثیر آن را کمتر میکند. بنابراین، این مطالعه شواهدی برای نقش تعدیلگری بخشش در رابطه بین بدرفتاری دوران کودکی و همدلی دختران نوجوان فراهم میآورد. |
|
| واژه‌های کلیدی: بدرفتاری دوران کودکی، بخشش، همدلی |
|
|
متن کامل [PDF 480 kb]
(2871 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/4/8 | پذیرش: 1396/7/29 | انتشار: 1397/3/12
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
