گروه داخلی جراحی، مرکز تحقیقات پرستاری، دانشکده پرستاری مامایی رازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران. ، forozy@gmail.com
چکیده: (4985 مشاهده)
مقدمه: وجود استرس بالای مادر پس از تولد نوزاد نارس و تأثیرات و عواقب منفی آن بر نوزاد و خانواده لزوم انجام مداخله برای آنان را نشان می دهد. در این راستا پرستاران موقعیت منحصر به فردی برای کمک به والدین دارند. لذا این مطالعه با هدف بررسیتاثیر برنامه آموزشی بر استرس والدین نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه شهرکرد انجام شد. روش : در این مطالعه کارآزمایی بالینی 62 نفر در سال 1394 از مادران مشارکت داشتند. نمونه ها به صورت تصادفی با سکه انداختن به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. شرکت کنندگان در گروه مداخله برنامه آموزش آشناسازی با بخش را به صورت چهره به چهره به مدت 30 دقیقه در 3 جلسه فرا گرفتند. اطلاعات از طریق مقیاس سنجش استرس والدین جمع آوری و با استفاده نسخه آزمایشی نرم افزار SPSS نسخه 18 وآزمون های تی مستقل، تی زوج و آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین ( انحراف معیار) سن مادران در گروه مداخله (7/56) 28/25 و در گروه کنترل (6/1) 28/12بود. علاوه بر این 37/5 درصد سن بارداری هنگام زایمان در هر دو گروه بیش از 32 هفته بود. میانگین استرس والدین قبل از آموزش در دو گروه کنترل و مداخله به ترتیب( 0/18) 4/62و( 0/37) 4/43 بود که تفاوت معناداری را نشان نداد (0/01P= ) و بعد از آموزش به ترتیب (0/38)4/39 و( 0/9 ) 3/41بود که بین دو گروه اختلاف آماری معنا دار بوده است (0/0001 =P)، علاوه بر این بین وزن نوزاد هنگام تولد و نوع تغذیه نوزاد و میزان استرس والدین ارتباط معناداری وجود داشت به طوری که با افزایش وزن نوزاد میزان استرس والدین کاهش می یافت (0/05 < P). نتیجه گیری: با توجه به کاهش استرس مادران با طراحی برنامه های آموزشی مناسب در زمینه آشنا سازی با محیط و دخالت دادن مادران در امر مراقبت از نوزاد علاوه بر برطرف کردن استرس والدین، خطر بستری شدن مجدد نوزاد در بخش را نیز کاهش داد.
