دانشجوی دکترای روانشناسی، گروه روان شناسی، دانشکده علوم اجتماعی و تربیتی، دانشگاه رازی، کرملنشاه، ایران ، fateme.dehghan1368@gmail.com
چکیده: (5632 مشاهده)
مقدمه: نارساخوانی به ناتوانی های کودکان در خواندن اطلاق می شود. غالب روان شناسان بدون اینکه بخواهند علت خاصی را برای نارساخوانی تعیین نمایند، نارساخوانی را صرفأ نشانه ای از وجود یک اختلال ویژه در فرآیند آموزش خواندن می دانند، که عامل مهمی در پایین بودن میزان اعتماد به نفس و حمایت اجتماعی و افزایش اضطراب اجتماعی در این کودکان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه عزت نفس با حمایت و اضطراب اجتماعی درکودکان نارساخوان کرمانشاه در سال تحصیلی 1397-1396 انجام شد. روش: در پژوهش حاضر از طرح توصیفی-تحلیلی استفاده شد. جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان نارساخوان که در سال تحصیلی 1397-1396 در مراکز اختلالات یادگیری شهر کرمانشاه پرونده داشتند تشکیل می دادند. حجم نمونه از طریق فرمول Cramer و میزان خطای 5 درصد و با اطمینان 95 درصد 140 نفر به دست آمد که با توجه به در نظر گرفتن ریزش، تعداد 116 نفر مد نظر قرار داده شد که به صورت تصادفی خوشه ای از میان کودکان نارساخوان در مرکز اختلالات یادگیری شماره 2 شهر کرمانشاه که جمعا 300 نفر بودند انتخاب گردید. جهت بررسی میزان عزت نفس این کودکان از آزمون عزت نفس کوپر اسمیت، پرسشنامه حمایت اجتماعی واضطراب اجتماعی لیبویتس(LSAS-SR) استفاده شد. یافته ها:بین حمایت و اضطراب اجتماعی با عزت نفس و مقیاس های آن رابطه معناداری وجود دارد وتمامی مقیاس ها در سطح 0/001<0P معنادار هستند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه عزت نفس و میزان حمایت و اضطراب اجتماعی در این کودکان پایین تر از نرمال بود، بنابراین با آموزش ارتقای عزت نفس و بهبود حمایت و اضطراب اجتماعی به این کودکان می توان این ظرفیت ها را در آنان ارتقا بخشید.
