دانشیار، مرکز تحقیقات مراقبت بیماریهای مزمن در منزل، دانشکده ی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، F_cheraghi@umsha.ac.ir
چکیده: (3131 مشاهده)
مقدمه:کاشت حلزون یک روش درمانی در کودکان کمشنوا و یا ناشنوا است که نمیتوانند از وسایل کمک شنوایی بهره ببرند. نگرش والدین به پیامدهای بعد از کاشت حلزون میتواند در روند توانبخشی کودک موثر باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی نگرش والدین نسبت به پیامدهای کاشت حلزون در کودکان مراجعهکنندهبه مرکز کاشت حلزون بعثت همدان، 1397 انجام گرفت. روش: در مطالعه توصیفی–مقطعی حاضر، 100 والد همراه کودکان بالای 3 سال دارای کاشت حلزون در مرکز کاشت حلزون بعثت همدان، به روش سرشماری از فروردین تا مهرماه1397 وارد مطالعه شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه نگرش والدی نسبت به پیامدهای کاشت حلزون گردآوری شد. پس از تکمیل پرسشنامهها توسط واحدهای پژوهش، دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یکطرفه و تی مستقل در سطح معنا داری 0/95 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نگرش والدین نسبت به پیامدهای کاشت حلزون با سن کودک، مدت زمان گذشته از کاشت حلزون، مقیاس طبقهبندی عملکرد ادراک شنیداری و مقیاس میزان وضوح کلامی ارتباط مستقیم معنادار آماری داشت (0/05>p). نتیجه گیری: طبق یافتههای بدست آمده هرچه کودکان نمرات بالاتری در مقیاس طبقهبندی عملکرد ادراک شنیداری و مقیاس میزان وضوح کلامی بدست آورده بودند، والدین نگرش مثبتی نسبت به کاشت حلزون داشتند و هر چه سن کودک و مدت زمان گذشته از کاشت حلزون بیشتر بود، نگرش والدین نسبت به پیامدهای کاشت حلزون مثبت بود.
