استاد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، m.b.kaj@edu.ui.ac.ir
چکیده: (974 مشاهده)
مقدمه :یکی از اختلالات بحث‌برانگیز که اولین بار در DSM-5 مطرح‌شده است، اختلال بی‌نظمی خلق اخلالگر است، ویژگی اصلی این اختلال طغیانهای مکرر و شدید خشم به‌صورت کلامی و رفتاری و تحریک‌پذیری به‌صورت مداوم است. این مطالعه باهدف بررسی میزان فراوانی اختلال بی‌نظمی خلق اخلالگر و اختلالات همراه با آن انجام‌شده است. روش: شرکت‌کنندگان این پژوهش شامل 2063 دانش‌آموز 9 تا 12 ساله( پایه سوم تا ششم ابتدایی) در سال تحصیلی 1397 شهر بوشهر بود که به‌وسیله سه ابزار که عبارتند از 1- پرسشنامه خشم و تحریک‌پذیری محقق ساخته 2- پرسشنامه CSI-4 و 3-مصاحبه بالینی بر اساس DSM-5 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج : میزان شیوع اختلال بی‌نظمی خلق اخلالگر در کودکان 6/1 درصد بود. رگرسیون لجستیک چندمتغیره نشان داد بیش فعالی/کمبود توجه (2/03OR= و 0/01 P=) نافرمانی مقابلهای (5/96OR= و 0/001 P=)، اختلال سلوک (3/52OR= و 0/003 P=) اضطراب فراگیر (7/99OR= و 0/000 P=) و اضطراب اجتماعی (2/32OR= و 0/001 P=) به طور معنی داری شانس اختلال همبود با اختلال بی نظمی خلق اخلالگر را دارا است. اختلال افسردگی و ویژگی‌های جمعیت شناختی به طور معنی دار شانس همبودی با اختلال بی نظمی خلق اخلالگر را نداشتند. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که میزان شیوع اختلال بی‌نظمی خلق اخلالگر نزدیک و مطابق با میزان فراوانی این اختلال با توجه به DSM-5 هست؛ و با اختلالات هیجانی و رفتاری نیز همبودی بالایی دارد.
