دانشیار، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه خاتم، تهران، ایران ، a.khodabakhshid@khatam.ac.ir
چکیده: (2570 مشاهده)
مقدمه: مادران با فرزند معلول در کیفیت خوابخود دچار مشکل هستند. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی روایت درمانی راه حل مدار و ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر کیفیت خواب مادران با کودک پسر دارای معلولیت حرکتی درشت انجام شد. روش : پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزند ناتوان حرکتی درشت مراجعه کننده به مرکز مشاوره موفقیت شهر تهران در سال 1401 بودند، که از این تعداد 45 مادر از طریق نمونه گیری تصادفی آسان و داوطلبانه برای ورود به مطالعه وارد شدند و به طورت گمارش تصادفی در سه گروه قرار گرفتند( دو گروه آزمایش (روایت درمانی راه حل مدار=15، ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس=15) و یک گروه کنترل(15 شرکت کننده). داده ها توسط پرسشنامه کیفیت خواب پیتسبورگ (PSQI) جمع آوری و با استفاده از تحلیل واریانس چندگانه و آزمون تعقیبی LSD و با نرم افزار آماری SPSS نسخه26 تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد که در مرحله پسآزمون، بین میانگین نمره کیفیت خواب در سه گروه تفاوت آماری معنیداری وجود دارد (P<0/05) . با این حال، ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس; P<0/05)1/07± 13/53)در مقایسه روایت درمانی راه حل مدار ; P<0/05)1/47 ± 17/53) تأثیر بیشتری بر افزایش کیفیت خواب داشت . نتیجه گیری: نتایج نشان داد که هر دو روش درمانی می توانند منجر به افزایش کیفیت خواب مادران شوند. با این حال، ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس در مقایسه با روایت درمانی راه حل مدار تأثیر بیشتری بر کیفیت خواب داشت. درمان های روان شناختی می توانند به مراقبت مادر از خود و فرزندش کمک کنند.
