[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
..
روان پرستاری
AWT IMAGE
..
مدیریت ارتقای سلامت
AWT IMAGE
..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۲ نتیجه برای زراعتی

اعظم مومنی زاده، حسین زراعتی، جواد شاهین فر، مریم قربان زاده،
دوره ۴، شماره ۱ - ( پاییز ۱۳۹۶ )
چکیده

مقدمه: نوزادان نارس مشکلات فیزیکی، روحی و تکاملی زیادی را نسبت به سایر نوزادان طبیعی تجربه می کنند و دراکثر مواقع بستری شدن آنها در بخش مراقبت ویژه نوزادان اجتناب ناپذیر می باشد.  این باعث می گردد مادران تنش واسترس زیادی را متحمل می شوند. لذا این مطالعه با هدف تعیین  راهبردهای مقابله بااسترس مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان صورت گرفت.
روش:  در این مطالعه مقطعی توصیفی - مقطعی ۷۰ مادر  دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان ام البنین (س) مشهد مشارکت داشتند ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه اطلاعات جمعیت‌شناختی و پرسشنامه مقابله با موقعیت استرس‌زا  فرم کوتاه(Brife Cope) بود..
یافته‌ها: بالاترین میانگین نمرات در بعد مقابله مساله محور مربوط به راهبرد های) حمایت وسیله ای، مقابله فعال) و در بعد مقابله هیجان محور(راهبرد مذهبی، استفاده از حمایت روانی و پذیرش)ودر بعد راهبرد مقابله ناکارآمد )نیندیشیدن موقتی به مساله، سرزنش خود و انکار ) می باشد. هیچ‌کدام از مشخصات فردی با سبک‌های مقابله‌ای مادران   ارتباط آماری معناداری نداشتند.
نتیجه‌گیری:  اکثر شیوه ها ی مقابله با استرس در مادران دارای نوزاد نارس مثبت بوده است. درخواست حمایت اجتماعی وراهبرد مذهبی به عنوان راهبرد های مهم  مقابله ای در تطابق با استرس ناشی از تولد نوزاد نارس بوده است. بنابراین ارائه راهکارهایی جهت حمایت روحی وروانی اجتماعی  مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادن ضروری به نظر می رسد.
 

مریم قربان زاده، فاطمه نسیمی، حسین زراعتی،
دوره ۵، شماره ۱ - ( پاییز ۱۳۹۷ )
چکیده

مقدمه: ارزیابی چگونگی روند تکاملی کودکان، وسیله ای مطمئن جهت بررسی وضعیت سلامت آنها  است. چرا که با  تشخیص زودرس اختلالات تکاملی و درمان به موقع آن می توان از عوارض و اختلالات عصبی غیر قابل جبرانی پیشگیری نمود
روش: این مطالعه یک پژوهش توصیفی مقطعی است که جامعه ی پژوهش کودکان ۴ تا ۲۴ ماهه تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهر جهرم می باشد. نمونه گیری به صورت نمونه گیری آسان  انجام شد. ابزار مورد استفاده در این مطالعه، پرسشنامه سنین و مراحل (ASQ) بود که جهت بررسی رشد و تکامل توسط والدین تکمیل شد. هر پرسشنامه دارای ۳۰ سوال است و حیطه های فردی- اجتماعی ، حرکات ظریف، حرکات درشت، برقرای ارتباط و حل مسئله را مورد ارزیابی قرار می دهد.
یافته ها: از ۱۵۵ کودک مورد بررسی ۱۰۲ مورد دختر (۵۸ درصد) و ۵۳ مورد پسر (۳۰ درصد) بودند. میانگین سن کودکان مورد بررسی ۵±۱۰ ماه بود. اکثر کودکان  در دامنه سنی  ۱۲ ماهگی (۳۶درصد) بودند. کمترین امتیاز مربوط به برقراری ارتباط (۷/۵۰±۵۲/۴)  و بیشترین امتیاز مربوط به  حل مشکل (۵/۰۱±۵۶/۷) بوده است.
 
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه ، تاخیر تکاملی در حیطه برقرای ارتباط در کودکان مشاهده شد. توصیه می‌شود در شناسایی هرچه سریع تر آنها اقدام نموده تا این کودکان قبل از ورود به مدرسه درمان شده و از بروز مشکلات تحصیلی، اجتماعی و شغلی آنها در آینده پیشگیری گردد.


صفحه 1 از 1     

نشریه پرستاری کودکان و نوزادان Journal of Pediatric Nursing
Persian site map - English site map - Created in 0.07 seconds with 34 queries by YEKTAWEB 4714