مقدمه:آموزش عامل مهم در پیشرفت دانش در حرف مراقبتی بهداشتی است. دوره های آموزش مجازی به دلیل انعطاف پذیری این نظام آموزشی، امکان خوبی را برای گسترش محتوای علمی و افزایش عمق یادگیری فراهم می کند.این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر آموزش مجازی در افزایش دانش و اثربخشی آن در پرستاری از نوزادان صورت گرفته است.
روش:در این مطالعه نیمه تجربی ۸۰ نفر از پرستاران شاغل در بخش های نوزادان سطح سه مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از روش تصادفی(به شیوه قرعه کشی) به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند و سپس با استفاده از سامانه نماد مجازی(ازطریق سیستم مدیریت یادگیری) دانشکده مجازی دانشگاه علوم پزشکی تهران گروه مداخله۲ ماه از طریق سامانه به صورت غیرهمزمان با استفاده از محتوای آموزشی چند رسانه ایی دیداری( وادکست)، شنیداری(پادکست) و نوشتاری آموزش دریافت کردند. مطالعه در طی ۵ ماه در سال ۱۳۹۴ انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی و توانایی مراقبتی (Caring Ability Inventory)در روز اول و دو ماه پس از شروع مداخله به صورت پیش آزمون و پس آزمون جمع آوری شد.
یافته ها:واحدهای پژوهش در دو گروه مداخله و شاهد، از نظر تمامی متغیرهای جمعیت شناختی، همگن بودند. نتیجه حاصل از آزمون های آماری تی زوج و مستقل نشان داد، بین میانگین امتیاز توانایی مراقبتی دوگروه مورد مطالعه، پیش از مداخله (۰/۰۰۱p= )اختلاف آماری معنی داری وجود داشت.همچنین اختلاف بین میانگین امتیاز توانایی مراقبتی گروه شاهد قبل و بعد از مطالعه (۰/۰۷۱p= ) معنی دارنبود. اما بین میانگین امتیاز توانایی مراقبتی گروه مداخله قبل و بعد از مداخله( ۰/۰۰۱P <) و بین میانگین امتیاز توانایی مراقبتی دو گروه مورد مطالعه، پس از مداخله (۰/۰۰۱P <)، اختلاف آماری معنی داری وجود داشت.
نتیجه گیری: یادگیری الکترونیکی به عنوان یک شیوه انعطاف پذیر، که امکان دسترسی به محتوای آموزشی چند رسانه ای و جذاب را در هر زمان و مکان برای پرستاران فراهم می سازد، جهت آموزش پرستاران نوزادان و سایر بخش ها توصیه می شود.
