مقدمه: فرآیند ترخیص از هنگام بستری شدن نوزاد در بخش مراقبت های ویژه نوزادان شروع می شود و تا پس از ترخیص و رفتن به خانه هم ادامه دارد. این مطالعه با هدف حسابرسی فرایند ترخیص نوزاد از بخش های مراقبت ویژه نوزادان، در مرکز منتخب دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی انجام گرفت.
روش: در این پژوهش توصیفی با روش نمونه گیری در دسترس  تعداد ۹۰ نفر فرآیند ترخیص نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل اطلاعات جمعیت شناختی پرستار، نوزاد و والدین و چک لیست تدوین شده مطابق با استانداردهای موجود در رابطه با فرایند ترخیص نوزاد که دارای بخش های: ۱- وجود راهنماهای مبتنی بر شواهد در جهت حمایت از بالین و درمان ۲- مستند سازی ۳- وجود برنامه ترخیص اختصاصی برای هر نوزاد همزمان با پذیرش مطابق با راهنماهای بخش ۴- آموزش والدین ۵- برنامه روز ترخیص ۶- پرسشنامه والدین می باشد. برای سنجش اعتبار و پایایی، به ترتیب از روش اعتبار محتوا و صوری (۹۴%) و مشاهده همزمان دو پژوهشگر (۹۵%=ICC ) استفاده شد.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میزان اجرای فرآیند ترخیص در بخش اول (ضعیف با نمره ی ۳۳)، بخش دوم (متوسط ۶۸)، بخش سوم (متوسط ۶۴)، بخش چهارم (ضعیف ۲۹)، بخش پنجم (متوسط ۶۱) و بخش ششم (ضعیف ۳۷) می باشد. مراقبت های فرایند ترخیص در کل حیطه های مورد بررسی در محدوده متوسط (۵۰) بوده است. انجام آزمون من ویتنی نشان داد تفاوت معناداری بین وضعیت دوره های آموزش تخصصی مراقبت های ویژه نوزادان پرستاران مراقبت کننده با میزان اجرای استانداردهای فرآیند ترخیص در بخش های دوم با (P<۰/۰۰۱) سوم با (P=۰/۰۰۴)، چهارم با (P=۰/۰۰۴)، پنجم با (P<۰/۰۰۲) و ششم با (P=۰/۰۲۵) وجود داشت.
 نتیجه گیری: لذا با توجه به اهمیت بخش مراقبت های ویژه نوزادان و نیز مقایسه یافته ها با مطالعات سایر کشورها، مراقبت ها از کیفیت خوبی برخوردار نیستند و نیاز به تلاش بیشتر برای بهبود کیفیت فرآیند ترخیص در بیمارستان های ما بخصوص در بخش های مراقبت ویژه نوزادان مشهود می باشد.