مقدمه: ارزیابی چگونگی روند تکاملی کودکان، وسیله ای مطمئن جهت بررسی وضعیت سلامت آنها است. چرا که با تشخیص زودرس اختلالات تکاملی و درمان به موقع آن می توان از عوارض و اختلالات عصبی غیر قابل جبرانی پیشگیری نمود
روش: این مطالعه یک پژوهش توصیفی – مقطعی است که جامعه ی پژوهش کودکان ۴ تا ۲۴ ماهه تحت پوشش مراکز بهداشتی –درمانی شهر جهرم می باشد. نمونه گیری به صورت نمونه گیری آسان انجام شد. ابزار مورد استفاده در این مطالعه، پرسشنامه سنین و مراحل (ASQ) بود که جهت بررسی رشد و تکامل توسط والدین تکمیل شد. هر پرسشنامه دارای ۳۰ سوال است و حیطه های فردی- اجتماعی ، حرکات ظریف، حرکات درشت، برقرای ارتباط و حل مسئله را مورد ارزیابی قرار می دهد.
یافته ها: از ۱۵۵ کودک مورد بررسی ۱۰۲ مورد دختر (۵۸ درصد) و ۵۳ مورد پسر (۳۰ درصد) بودند. میانگین سن کودکان مورد بررسی ۵±۱۰ ماه بود. اکثر کودکان در دامنه سنی ۱۲ ماهگی (۳۶درصد) بودند. کمترین امتیاز مربوط به برقراری ارتباط (۷/۵۰±۵۲/۴) و بیشترین امتیاز مربوط به حل مشکل (۵/۰۱±۵۶/۷) بوده است.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه ، تاخیر تکاملی در حیطه برقرای ارتباط در کودکان مشاهده شد. توصیه میشود در شناسایی هرچه سریع تر آنها اقدام نموده تا این کودکان قبل از ورود به مدرسه درمان شده و از بروز مشکلات تحصیلی، اجتماعی و شغلی آنها در آینده پیشگیری گردد.