[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
..
روان پرستاری
AWT IMAGE
..
مدیریت ارتقای سلامت
AWT IMAGE
..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۲ نتیجه برای نسیمی

مریم قربان زاده، فاطمه نسیمی، حسین زراعتی،
دوره ۵، شماره ۱ - ( پاییز ۱۳۹۷ )
چکیده

مقدمه: ارزیابی چگونگی روند تکاملی کودکان، وسیله ای مطمئن جهت بررسی وضعیت سلامت آنها  است. چرا که با  تشخیص زودرس اختلالات تکاملی و درمان به موقع آن می توان از عوارض و اختلالات عصبی غیر قابل جبرانی پیشگیری نمود
روش: این مطالعه یک پژوهش توصیفی مقطعی است که جامعه ی پژوهش کودکان ۴ تا ۲۴ ماهه تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی شهر جهرم می باشد. نمونه گیری به صورت نمونه گیری آسان  انجام شد. ابزار مورد استفاده در این مطالعه، پرسشنامه سنین و مراحل (ASQ) بود که جهت بررسی رشد و تکامل توسط والدین تکمیل شد. هر پرسشنامه دارای ۳۰ سوال است و حیطه های فردی- اجتماعی ، حرکات ظریف، حرکات درشت، برقرای ارتباط و حل مسئله را مورد ارزیابی قرار می دهد.
یافته ها: از ۱۵۵ کودک مورد بررسی ۱۰۲ مورد دختر (۵۸ درصد) و ۵۳ مورد پسر (۳۰ درصد) بودند. میانگین سن کودکان مورد بررسی ۵±۱۰ ماه بود. اکثر کودکان  در دامنه سنی  ۱۲ ماهگی (۳۶درصد) بودند. کمترین امتیاز مربوط به برقراری ارتباط (۷/۵۰±۵۲/۴)  و بیشترین امتیاز مربوط به  حل مشکل (۵/۰۱±۵۶/۷) بوده است.
 
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه ، تاخیر تکاملی در حیطه برقرای ارتباط در کودکان مشاهده شد. توصیه می‌شود در شناسایی هرچه سریع تر آنها اقدام نموده تا این کودکان قبل از ورود به مدرسه درمان شده و از بروز مشکلات تحصیلی، اجتماعی و شغلی آنها در آینده پیشگیری گردد.

محمد میلان، فاطمه نسیمی،
دوره ۵، شماره ۲ - ( زمستان ۱۳۹۷ )
چکیده

مقدمه: والدین نوزادان نارس، تنش بالا و احساس ناامیدی در NICU را تجربه می کنند؛ که اغلب به دلیل نداشتن آگاهی کافی از اینکه چه طور نقش والدینی خود را ایفا کنند و با نوزاد نارسشان در طول بستری بیمارستان تعامل داشته باشند.
روش : این مطالعه کارآزمایی بالینی، در سال ۱۳۹۵ بر روی ۶۰ مادر دارای نوزاد نارس  بستری در بیمارستان مطهری شهرستان جهرم انجام شد. نمونه گیری  به روش نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس انتخاب شد و سپس به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله  قرار گرفت. در گروه مداخله برنامه مراقبت خانواده محوردر سه مرحله با حضور پژوهشگر ومادر درکنارنوزاد انجام شد. سپس بوسیله چک ‌لیست پژوهشگر ساخته عملکرد مراقبتی مادر کنترل ‌گردید. در گروه کنترل مادران تحت مراقبتهای معمول قرار گرفتند.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که در مجموع آزمون آماری تی بیانگر اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه آزمون و شاهد از لحاظ عملکرد مراقبتی می باشد (p<۰/۰۰۱). همچنین تمام حیطه های عملکرد مراقبتی بین دو گروه مداخله و کنترل اختلاف آماری معنی داری مشاهده شد(p<۰/۰۰۱)
نتیجه گیری: طبق یافته های این تحقیق یکی از عواملی که می تواند مادرانی را که نوزادان آنها بستری شده اند را به آرامش برساند و از اضطراب آنها بکاهد؛ مشارکت دادن مادر جهت مراقبت از نوزادشان می باشد. لذا انتظار می رود ضمن فراهم آوردن زمینه مناسب مشارکت خانواده فراد خانواده به ویژه مادران در مراقبت از نوزاد با کسب توانمندی لازم مشارکت کافی داشته باشند


صفحه 1 از 1     

نشریه پرستاری کودکان و نوزادان Journal of Pediatric Nursing
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 34 queries by YEKTAWEB 4714