مقدمه: پژوهش‌ها به مشکلات شناختی از جمله ضعف حافظه فعال به‌عنوان یکی از اصلی ترین مشکلات خواندن در کودکان نارساخوان اشاره دارند، لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش بسته خواندن یار بر حافظه فعال کودکان نارساخوان انجام شد.
روش : طرح پژوهش تک‌آزمودنی از نوع چند خط‌پایهای با دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش کودکان پسر و دختر پایه سوم ابتدایی ارجاع داده شده به مرکز اختلالات یادگیری شهرستان سروآباد در سال ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بودند. شش کودک (سه پسر و سه دختر) داوطب واجد شرایط، انتخاب و به‌صورت پلکانی وارد مطالعه شدند. جلسات درمانی برای هریک از آن‌ها به‌صورت انفرادی اجراء گردید. ابزارهای پژوهش، مقیاس هوشی وکسلر کودکان ویرایش چهارم (وکسلر ۲۰۰۳)، آزمون خواندن و نارساخوانی «نما» (کُرمی‌نوری و مرادی ۱۳۸۴) و آزمون حافظه فعال «کرسی» با نرم‌افزار PEBL (کرسی ۱۹۷۲) بودند.
یافته ها: نتایج درصد بهبودی نمرات حافظه فعال در مرحله مداخله در پسران (۴۲/۴۰) و در دختران (۵۰/۳۱) و در مرحله پیگیری در پسران (۷۴/۰۵) و در دختران (۷۴/۰۵) نشان دهنده تأثیر مثبت مداخله بود. تحلیلهای دیداری و نتایج تحلیلهای درون‌موقعیتی و بین‌موقعیتی حاکی از تفاوت معنادار بین مرحله خط‌پایه و مداخله برای همه آزمودنی‌ها بود (۱۰۰=PND). ماندگاری اثر آموزش بسته خواندن‌یار بر حافظه فعال آزمودنی‌ها در مرحله پیگیری تأیید شد.
نتیجهگیری: براساس یافته‌های این پژوهش، آموزش بسته خواندن‌یار بر بهبود حافظه فعال کودکان نارساخوان مؤثر است، بنابراین بسته خواندن‌یار جهت درمان نارساخوان‌ها به‌عنوان ابزاری کمکی پیشنهاد می‌گردد.
