مقدمه: با توجه به نقش فعالیت جسمی منظم در سلامت انسان، بررسی مدت و میزان آن در بین نوجوانان، برای تغییر الگوی فعالیت جسمی ارزشمند است. هدف از این مطالعه تعیین میزان فعالیت جسمی نوجوانان سنین ۲۰-۱۴ سال شهر اهواز می باشد.

روش: در این مطالعه توصیفی مقطعی(۱۳۹۴)، ۱۵۰ نوجوان ۲۰-۱۴ سال به روش تصادفی از مراکز بهداشتی شهر اهواز انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، دو پرسشنامه می باشد که پرسشنامه اول شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه دوم پرسشنامه فعالیت جسمی روزانه بوده است که براساس شدت فعالیت فیزیکی به ۹ مورد تقسیم شده و موارد آن به ترتیب از بالا به پایین از بی تحرکی(۰/۹متز) تا فعالیت های شدید(بیش از۶ متز) را نشان می دهد.

 یافته ها: میانگین سن افراد شرکت کننده ۱/۵±۱۷/۰۴ می باشد. میزان فعالیت جسمی با شدت بیش از ۲ متز با تفاوت معنی داری ۰/۰۵>p در پسران (۹/۷±۱۳/۴۴ مت ساعت در روز) بیشتر از دختران (۹/۹±۹/۰۶ مت ساعت در روز) و انرژی مصرفی روزانه در اثر فعالیت های با شدت بیش از ۲ متز با تفاوت معنی داری ۰/۰۵>p در پسران (۷۴۰/۸±۸۹۱/۷۲ کیلوکالری) بیشتر از دختران (۵۶۷±۵۵۷/۲۷ کیلوکالری) بود. همچنین تفاوت آماری معنی داری از نظر میزان فعالیت روزانه با شدت بیش از ۲ متز و انرژی مصرفی ناشی از آن در بین دو دوره میانی  و پایانی نوجوانی و با افزایش سن مشاهده نشد.

نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان دهنده کمتر بودن مدت و شدت فعالیت جسمی روزانه نسبت به مقادیر توصیه شده (روزانه ۳۰ تا ۶۰ دقیقه فعالیت شدید) درسنین ۲۰-۱۴ سال و بوی‍ژه در نوجوانان دختر می باشد.