مقدمه: کودکان کار یکی از مهمترین آسیبهای اجتماعی است. این درحالی است که این پدیده با سوءاستفاده جنسی کودکان همبستگی دارد. این دو پدیده نتایج اجتناب پذیری بر روی سلامت روان دارد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر پرخاشگری و اضطراب در کودکان کار خیابانی با و بدون سوءاستفاده جنسی میباشد.
روش: این پژوهش از نوع علی- مقایسهای است. ۶۰ کودک کار خیابانی با سوءاستفاده جنسی و ۶۰ کودک کار خیابانی بدون سوءاستفاده جنسی به روش نمونه گیری دسترس در شهر تهران در سال ۱۳۹۴ انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل فهرست خشم نیلسون (ChIA, ۲۰۰۰) و مقیاس اضطراب اسپنس کودکان (SCAS, ۱۹۹۸) میباشد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: یافتهها نشان داد تفاوت معناداری بین اضطراب (۰,۰۰۱=p، ۴۲۷/۱۴ =F) و پرخاشگری (۰,۰۰۰۱ =p، ۲۴۸/۱۶ =F) در بین کودکان کار خیابانی با و بدون سوءاستفاده جنسی وجود دارد( ۰/۰۰۱>p).
نتیجه گیری: این نتایج تاکید دارند سوءاستفاده جنسی در کودکان باید بعنوان یکی از فاکتوهایی که موجب افزایش اضطراب و پرخاشگری و همچنین فاکتوری که میزان اضطراب و پرخاشگری در میان کودکان کار را تشدید میکند مدنظر قرار بگیرد.