عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آشتیان، مربی، گروه روانشناسی، دانشکدۀ تحصیلات تکمیلی و علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی آشتیان، آشتیان ، ایران ، davoodmoeinan@gmail.com
چکیده: (709 مشاهده)
مقدمه:با توجه به حساسیت سلامت روانشناختی کودکان و اثراتی که اضطراب بر رشد شناختی و هیجانی آنها دارد لزوم توجه بیشتر به این مقوله از ارزشی پژوهشی و درمانی برخوردار است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر رابطه ای والد کودک بر اضطراب جدایی و اضطراب اجتماعی کودکان انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان زیر 12 سال دارای تشخیص همزمان اضطراب اجتماعی و اضطراب جدایی شهر تهران در سال 1402-1401 بود. حجم نمونه شامل 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) از جامعه آماری بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه شاهد و آزمایش جایدهی شدند. برای گروه آزمایش 10 جلسه 120 دقیقه ای جلسات ارتباط همدلانه والد – فرزند انجام شد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اضطراب اجتماعی برای کودکان و نوجوانان، و مقیاس اضطراب جدایی استفاده شد.داده ها جمع آوری شده با استفاده آنالیز کواریانس چند متغیری مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج : یافته ها نشان داد با کنترل اثر پیش آزمون تفاوت معناداری بین پس آزمون گروه آزمایش و شاهد در اضطراب جدایی (0/05 > P، 81/319F =) و اضطراب اجتماعی (0/05 > P، 65/799F =) وجود داشت. بنابراین می توان گفت درمان مبتنی بر رابطه ی والد کودک بر اضطراب جدایی و اضطراب اجتماعی کودکان موثر بوده است. نتیجه گیری: مداخله مبتنی بر رابطه والد و کودک با فراهم کردن شرایط روانشناختی مناسب برای کودکان می تواند در کاهش علائم روانشناختی و هیجانی مانند کاهش اضطراب موثر واقع شود. لذا پیشنهاد می شود در کار با کودکان دارای مشکلات اضطرابی از این مداخله بهره گرفت.
Tarafan A S, Moeinan D. The effectiveness of treatment based on parent-child relationship on separation anxiety and social anxiety of children. JPEN 2024; 10 (4) :50-60 URL: http://jpen.ir/article-1-766-fa.html
ترفان اعظم سادات، معینان داوود. اثربخشی درمان مبتنی بر رابطه ی والد کودک بر اضطراب جدایی و اضطراب اجتماعی کودکان. مجله پرستاری کودکان. 1403; 10 (4) :50-60
