استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران ، vahidi.s@gmail.com
چکیده: (3127 مشاهده)
مقدمه:از آنجایی که مادران کودکان اوتیسم در معرض استرسهای مختلفی قرار دارند تلاش جهت اصلاح سبکهای مقابلهای و نیز تحریف های شناختی از اهمیت ویژهای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی برنشخوار فکری، میزان نگرانی و تحمل پریشانی مادران کودکان اوتیسم انجام شد. روش :پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل است. جامعه‌ی آماری پژوهش را مادران کودکان اوتیسم مراکز اوتیسم ساری در سال 1397 تشکیل داد. سپس افراد به صورت داوطلبانه به پرسشنامه های نولن هوکسما و مارو (1991)، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (PSWQ) براون(2003) و پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز وگاهر(2005) پاسخ دادند. 30 نفراز مادرانی که بالاترین نمره در پرسشنامه نشخوار فکر ونگرانی و نمره پایین در تحمل پریشانی کسب کردند، به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. واقعیت درمانی روی گروه مداخله در 8 جلسه اعمال شد. در پایان این دوره هر دو گروه پرسشنامه های فوق را به عنوان پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد واقعیت درمانی بر کاهش نشخوار فکری و نگرانی مادران کودکان اوتیسم اثربخش است، همچنین موجب افزایش تحمل پریشانی مادران کودکان اوتیسم میگردد (0/001p<). نتیجه گیری: :باتوجه به اثربخشی این روش پیشنهاد می شود در جهت کاهش نشخوار فکری و نگرانی و افزایش تحمل مادران کودکان اوتیسم استفاده گردد.
