دکترای آموزش پرستاری، گروه پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران ، f.ghorbani2006@gmail.com
چکیده: (3538 مشاهده)
مقدمه: پرستاران نقش مهمی در فراهم کردن حمایت عاطفی، کاهش استرس و آموزش والدین جهت درگیرشدن در مراقبت از نوزاد نارس ایفا میکنند.هدف این مطالعه بررسی تجربه پرستاران بخشهای مراقبت ویژه نوزادان از درگیرکردن والدین در مراقبت از نوزاد نارس بود. روش: این مطالعه کیفی بر اساسرویکرد پدیدارشناسی تفسیری انجام شده است. محیط پژوهش بخشهای مراقبت ویژه نوزادان سه بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود. یازده مشارکت کننده بصورت هدفمند انتخاب شدند. جمعآوری دادهها با استفاده از مصاحبههای نیمه ساختار یافته عمیق انجام شد و با روش هفت مرحلهای دیکلمن و آلن و تنر مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافتهها: یکی از مقولههای مهم پدیدار شده در مطالعه "شکیبایی تا فرایش" بود که از چهار زیرمقوله "حرکت فکری رو به رشد"، "مشایعت خانواده برای گذر از بحران"، "گام به گام تا راه افتادن والدین" و "کمک به تصمیمگیری صحیح" تشکیل شد. نتیجهگیری: در چند سال اخیر سیر رو به رشدی در زمینهی پذیرش فلسفه حضور و مشارکت والدین در بخشهای مراقبت ویژه نوزادان مشاهده میشود و این تغییر در دیدگاه و نگرش پرستاران، مرهون توجه و تاکید بر اهمیت نقش خانواده و مراقبتهای تکاملی فردی نوزادان میباشد. در تجربه پرستاران، درگیرکردن والدین در مراقبت از نوزاد بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان، تدریجی بوده و علاوه بر تغییر نگرش، نیازمند پشتکار، صبوری، انعطاف پذیری و هدایت مستمر میباشد.
