پژوهشگر پسا دکتری روان شناسی شناختی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، kamalparhon110@gmail.com
چکیده: (1735 مشاهده)
مقدمه: دانش آموزان جهت کسب موفقیت در مدرسه نیازمند هماهنگی تواناییهای حرکتی، شناختی و اجتماعی - هیجانی هستند. دراینبین نقش مهارتهای حرکتی بهعنوان سنگ بنای پیشرفت عملکرد شناختی و اجتماعی- هیجانی از اهمیت ویژهای برخوردار است. از این رو، پژوهش حاضر باهدف مقایسه نیمرخ حرکتی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه و مشکل یادگیری انجام شد. روش: در این پژوهش علی- مقایسه ای شرکت کنندگان شامل 100 نفر از دانش آموزان 8 تا 12 سال دارای اختلال یادگیری و 100 نفر از دانش آموزان کم پیشرفت مدارس ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 بودند که در متغیرهای سن، جنسیت، پایه تحصیلی و هوشبهر همگن شدند. دادههای پژوهشبا استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج به دست آمده حاکی از عملکرد ضعیف دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه در مهارتهای حرکتی جابجایی(0/001>P،25/86=F)، کنترل شی (0/001>P ،.35/95=F)، تعادل(0/001>P ،25/04=F)، هماهنگی حرکتی دوطرفه (0/001>P ،92/47=F) و مهارتهای حرکتی ظریف (0/05>P ،22/68=F) نسبت به دانش آموزان دارای مشکل یادگیری بود. از این رو، با توجه به یافتههای به دست آمده میتوان چنین عنوان کرد که نیمرخ حرکتی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه بهطور معنی داری ضعیفتر از دانش آموزان با مشکل یادگیری است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بهدستآمده از پژوهش حاضر توجه به مهارتهای حرکتی در ارزیابی و تشخیص و به تبع آن طراحی و امکان سنجی برنامههای توانبخشی برای دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه و مشکل یادگیری میتواند نتایج امیدبخشی در پی داشته باشد. همچنین نتایج بهدستآمده کاربردهای مهم تشخیصی و درمانی برای این دو گروه از دانش آموزان دارد.