مقدمه: مادران کودکان چاق و یا دارای اضافه وزن ممکن است سطوح بالاتری از استرس، اضطراب و افسردگی را در مقایسه با مادران کودکانی که چاق نیستند و یا اضافه وزن ندارند تجربه کنند. با اصلاح سبک زندگی مادران میتوان به بهبود سلامت روانشناختی مادران کمک کرد. بنابراین هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش سبک زندگی سلامت محور بر تنیدگی والدگری و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در مادران کودکان چاق و دارای اضافه وزن بود.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مادران دارای فرزند چاق و دارای اضافه وزن پسر مقطع دبستان شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بودند که تحت هیچ مداخله کاهش وزنی قرار نداشته اند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. حجم نمونه از طریق نرم افزار G*power به گونه ای تعیین شد که مطالعه توان لازم برای تشخیص اختلاف حداقل ۱ واحد از میزان کیفیت زندگی و تنیدگی والدگری را بین گروه آزمایش و گواه و مقایسه را داشته باشد. با فرض احتمال خطای نوع اول ۵ درصد و احتمال خطای نوع دوم ۲۰ درصد و نیز با فرض انحراف معیار ۹/۰ تعداد حجم نمونه برابر حدودا ۱۵ نفر برای هر گروه بدست آمد. سپس پرسشنامه های کوتاه شاخص تنیدگی والدگری (۳۶ سؤالی) و پرسشنامه دو نسخهای کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مادر و کودک (۱۰ سئوالی) بین هر دو گروه توزیع شد. پس از آن برنامه آموزش سبک زندگی سلامت محور به صورت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای و هفته ای یک بار بر روی گروه آزمایش اجرا شد. سپس پرسشنامه های ذکر شده در بالا مجددا بلافاصله توسط هر دو گروه تکمیل شد.
نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس برای هر یک از زیرمقیاسهای کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و تنیدگی والدگری نشان می‌دهد که در همه مؤلفه‌ها (به غیر از تعامل ناکارآمد) بین دو گروه آزمایش و گواه در پسآزمون، پس از حذف اثر پیشآزمون تفاوت معناداری وجود دارد (۰/۰۱>P).
نتیجه گیری: بنابراین میتوان گفت آموزش سبک زندگی سلامت محور به مادران کودکان چاق و دارای اضافه وزن میتواند باعث بهبود عملکرد مادران در ارتباط با فرزندانشان و همچنین کاهش تنیدگی آنها باشد
