مقدمه :یکی از اختلالات بحث‌برانگیز که اولین بار در DSM-۵ مطرح‌شده است، اختلال بی‌نظمی خلق اخلالگر است، ویژگی اصلی این اختلال طغیانهای مکرر و شدید خشم به‌صورت کلامی و رفتاری و تحریک‌پذیری به‌صورت مداوم است. این مطالعه باهدف بررسی میزان فراوانی اختلال بی‌نظمی خلق اخلالگر و اختلالات همراه با آن انجام‌شده است.
روش: شرکت‌کنندگان این پژوهش شامل ۲۰۶۳ دانش‌آموز ۹ تا ۱۲ ساله( پایه سوم تا ششم ابتدایی) در سال تحصیلی ۱۳۹۷ شهر بوشهر بود که به‌وسیله سه ابزار که عبارتند از ۱- پرسشنامه خشم و تحریک‌پذیری محقق ساخته ۲- پرسشنامه CSI-۴ و ۳-مصاحبه بالینی بر اساس DSM-۵ مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج : میزان شیوع اختلال بی‌نظمی خلق اخلالگر در کودکان ۶/۱ درصد بود. رگرسیون لجستیک چندمتغیره نشان داد بیش فعالی/کمبود توجه (۲/۰۳OR= و ۰/۰۱ P=) نافرمانی مقابلهای (۵/۹۶OR= و ۰/۰۰۱ P=)، اختلال سلوک (۳/۵۲OR= و ۰/۰۰۳ P=) اضطراب فراگیر (۷/۹۹OR= و ۰/۰۰۰ P=) و اضطراب اجتماعی (۲/۳۲OR= و ۰/۰۰۱ P=) به طور معنی داری شانس اختلال همبود با اختلال بی نظمی خلق اخلالگر را دارا است. اختلال افسردگی و ویژگی‌های جمعیت شناختی به طور معنی دار شانس همبودی با اختلال بی نظمی خلق اخلالگر را نداشتند.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که میزان شیوع اختلال بی‌نظمی خلق اخلالگر نزدیک و مطابق با میزان فراوانی این اختلال با توجه به DSM-۵ هست؛ و با اختلالات هیجانی و رفتاری نیز همبودی بالایی دارد.
