مقدمه : هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش خودشفابخشی بر شفقت خود، عزت‌نفس و پرخاشگری نوجوانان دختر بدسرپرست بود.
روش: روش پژوهش به شیوه‌ی نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون-پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل دختران نوجوانان بدسرپرست شهر اصفهان بود که به منظور اجرای پژوهش، از طریق فراخوان عمومی در مراکز مشاوره ۴۰ نفر که تمایل به شرکت در طرح را داشتند به صورت در دسترس انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و گواه (۲۰ نفر) گمارده شدند. پرسشنامه‌های شفقت خود ریس، پامیر، نف و ون‌گاچت (۲۰۱۱)، عزت‌نفس کوپراسمیت (۱۹۶۷) و پرخاشگری آیزینک و گلین ویلسون (۲۰۱۱) به‌عنوان پیش آزمون اجرا و سپس گروه آزمایش تحت ۱۴ جلسه (به صورت هفته‌ای یک جلسه ۳۰ دقیقه‌ای) آموزش خودشفابخشی قرار گرفتند و پس از اتمام آموزش پس‌آزمون و پس از یک ماه پیگیری، برای هر دو گروه اجرا شد.
نتایج : برای تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش خودشفابخشی در افزایش شفقت خود و عزت‌نفس و کاهش رفتارهای پرخاشگرانه شرکت‌کنندگان تأثیر معناداری داشته است (۰/۰۵>p).
نتیجه‌گیری: بنابر نتایج تحقیق انجام شده میتوان روش آموزشی خودشفابخشی را بعنوان یکی از رویکردهای جدید مثبت گرا جهت افزایش سلامت روانشناختی دختران نوجوان بدسرپرست با اثرات نسبتا پایدار، برای افزایش مهارت‌های خود مراقبتی به کاربرد.
