۳ نتیجه برای شاخص توده بدنی
سمانه نجفی، معصومه امیری دلوئی، فائزه چوبدار، سمیه صحرانورد، فاطمه خلیلی،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: شاخص توده بدنی مادر و میزان افزایش وزن دوران بارداری نقش مهمی در نتیجه بارداری دارد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط شاخص توده بدنی مادر قبل از بارداری با شاخص های انتروپومتریک و بروز ایکتر در نوزادان شهر گناباد در سال ۱۳۹۶ انجام شد.
روش: این مطالعه مقطعی بر روی ۳۲۷ زن مراجعه کننده به مراکز سلامت جامعه شهر گناباد در سال ۱۳۹۶ به روش سرشماری صورت گرفت. شاخص های آنتروپومتریک و شاخص توده بدنی مادر قبل از بارداری بر اساس اطلاعات موجود در پرونده های مراکز بهداشتی شهری گردآوری شد. داده ها با SPSS نسخه ۱۶ و آمار توصیفی و رگرسیون خطی تحلیل شد. سطح معناداری کمتر از ۰/۰۵ لحاظ شد.
یافته ها: نتایج نشان داد بین وزن و دورسر نوزاد با BMI اولیه مادر ارتباط آماری معنادار وجود داشت (۰/۰۰۹P=)، اما بین قد نوزاد و سطح بیلی روبین نوزادان مبتلا به ایکتر و BMI اولیه مادر ارتباط آماری معناداری یافت نشد (۰/۰۵P).
نتیجه گیری: با توجه به ارتباط شاخص توده بدنی اولیه مادر با شاخص های انتروپومتریک نوزادان، لازم است ضمن ارزیابی دقیق شاخص توده بدنی اولیه مادران، در مراقبتهای پیش از بارداری آموزش و مشاوره تغذیه ای لازم به مادر ارائه گردد. لذا اصلاح رفتارهای بهداشتی و تنظیم وزن در وقوع زایمان سالم و بی خطر و جلوگیری از بروز عوارض نقش مهمی ایفا میکند.
افروز ستاری، علیرضا حیدرئی، پرویز عسگری، سعید بختیارپور،
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: افزایش سریع شیوع چاقی که یک مشکل چند علیتی است در بیست سال گذشته علاوه بر آنکه ناشی از عوامل ژنتیکی است، به عوامل محیطی فرهنگی، از جمله محیط خانواده، غذا خوردن و فعالیت نسبت داده شده است. این تحقیق با هدف مدل یابی چاقی کودکان بر اساس خود کار امدی و شاخص توده بدنی مادر با میانجیگری پرخوری هیجانی و سطح فعالیت جسمی کودک انجام گرفت.
روش : روش تحقیق براساس هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی که با استفاده از روش الگو یابی معادلات ساختاری یا الگو یابی علّی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل ۲۸۰ نفر از دانشآموزان ۷ تا ۱۲ سال در شهر تهران در سال ۱۳۹۷ است. در این پژوهش از ابزارهای خود کار امدی، شاخص توده بدنی مادر، پرخوری هیجانی و سطح فعالیت جسمی کودک استفاده شد.
یافته ها: بر اساس نتایج تحلیل مسیر، خودکارآمدی مادر(۰/۲۴۵-=β، ۰/۰۱>P)، شاخص توده بدنی مادر (۰/۳۸۲=β، ۰/۰۱>P)، سطح فعالیت کودک (۰/۲۴۰-=β، ۰/۰۱>P) و همچنین پرخوری هیجانی کودک (۰/۱۲۶=β، ۰/۰۱>P) به صورت مستقیم شاخص توده بدنی کودک را پیش‌بنی می‌کنند. همچنین نتایج مدل نشان داد که ۷۱/۸درصد از واریانس شاخص توده بدنی کودک، ۵۸/۴درصد از واریانس سطح فعالیت کودک و ۲۲/۵درصد از واریانس پرخوری هیجانی کودک با استفاده از متغیرهای موجود در مدل تبیین می‌شود.
نتیجه گیری: پیشگیری از بیماریهای سبک زندگی مستلزم توجه به ابعاد ساختاری و عاملیتی سـبک هـای زنـدگی اسـت. یکی از مهمترین تعیین کننده های رفتارهای خوردن کودکان، روش های تغذیه ای است که والدین از آن استفاده می کنند. نشان داده شده است که این امر هم تحت تأثیر عوامل مرتبط به والدین و هم فرزندان قرار دارند.
لیدا سبکتکین،
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: با توجه به نتایج مطالعات انجام شده مبنی بر کاهش سطوح ویتامین دی در میان کودکان منطقه آذربایجان شرقی و همچنین افزایش شیوع چاقی در کودکان طی دهه اخیر در این منطقه، ما فرض را بر این گذاشتیم که آیا این پایین بودن سطوح ویتامین دی با چاقی کودکان ارتباط دارد یا خیر؛ لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط چاقی با سطوح ویتامین دی در کودکان آذربایجان شرقی طراحی شده است.
روش: این مطالعه به صورت توصیفی همبستگی در طی بازه زمانی سال ۱۴۰۰ با مشارکت ۲۰۲کودک چاق (شاخص توده بدنی بالاتر از ۳۰) سنین بین ۵ تا ۱۵ سال که به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند، انجام شد. ارتباط شاخص توده بدنی با سطوح ویتامین دی به کمک ضریب همبستگی پیرسون ارزیابی شد.
نتایج: میانگین شاخص توده بدنی ( ۴۲/۱۱±۳۸/۵) با میانگین ویتامین دی (۴۵/۶۵±۱۸/۲) به صورت معکوس و قوی ارتباط دارند به طوری که با افزایش شاخص توده بدنی ( ۰/۸۹۵-=r و ۰/۰۰۱=P) سطوح ویتامین دی به صورت معنادار و قویی کاهش می یابند.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از آن بود که هرچه کودکان با سنین ۵ تا ۱۵ دارای شاخص توده بدنی بالاتری باشند، سطوح ویتامین دی نیز در آنان کاهش می یابد؛ به عبارتی بین افزایش چاقی و کاهش سطوح ویتامین دی، ارتباط قویی وجود دارد.
