۳ نتیجه برای شایستگی اجتماعی
جهانشیر توکلی زاده، ابراهیم زنگنه فر، سمیه صفرزاده،
دوره ۴، شماره ۴ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: نوجوانی دورهای از تحول است که با تغییرات سریع فیزیولوژیکی، شناختی، هیجانی و رفتاری همراه است.سپری کردن موفقیت آمیز این دوره مستلزم داشتن شایستگی اجتماعی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش شایستگی اجتماعی بر افزایش عزت نفس و کاهش کمرویی دانش آموزان با ناتوانیهای متعدد شهرستان قاین انجام شد.
روش: در این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون وگروه کنترل، جامعه آماری شامل تمامی معلولین جسمی حرکتی تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان قاین بود که ۳۰ نفر با شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده از آن انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل قرارگرفتند. ابتدا هر دو گروه پرسشنامه های شایستگی اجتماعی پرندین،کمرویی سموعی و عزت نفس کوپر اسمیت را تکمیل کردند. سپس تنها گروه آزمایش به مدت ده جلسه آموزش شایستگی اجتماعی را دریافت کردند. داده ها با استفاده از آزمون تی دو گروه مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد بین دو گروه آزمایش وکنترل پس از اجرای آموزش شایستگی اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد. میانگین عزت نفس گروه آزمایش به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل و میانگین احساس کمرویی گروه آزمایش به طور معنی داری به نسبت گروه کنترل کاهش یافت(۰/۰۱>P).
نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، آموزش شایستگی اجتماعی توسط کارشناسان مجرب به عنوان یک برنامه فوق العاده در جهت بهبود شرایط دانش آموزان معلول در مراکز نگهداری معلولین جسمی حرکتی توصیه میشود.
سوسن کردبچه، سحر صفرزاده، مرجان علیزاده،
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه : آموزش بازی درمانی ، تأثیر درخورتوجهی بر نگرش آنها درباره کودکان با اختلال یادگیری دارد؛ چراکه این کودکان با مشکلات عمدهای در رفتار و تعامل با والدین مواجه هستند. هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی بازی درمانی فیلیال بر ابعاد مدیریت هیجان، شایستگی اجتماعی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری خاص است.
روش: در یک مطالعه نیمه تجربی بود ۳۰ نفر از دانش آموزان دارای ناتوانایی یادگیری خاص در کلاس اول و دوم مقطع ابتدایی درسال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ در مطالعه مشارکت داشتند . ابتدا مشارکت کنندگان به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب و سپس به طور تصادفی ساده در دو گروه مداخله و گروه شاهد گمارده شدند. هر دو گروه براساس پرسشنامه های مهارت مدیریت هیجان زمن و همکاران(۲۰۰۱) ، شایستگی اجتماعی کودکان کوهن و رسمن (۱۹۷۲) پیش آزمون به عمل آمد و گروه مداخله ۸ جلسه۹۰ دقیقه ای در معرض متغیر مستقل (بازی درمانی فیلیال) قرار گرفتند سپس از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و یک ماه بعد نیز پیگیری انجام شد.
نتایج : تفاوت میانگین هر سه بعد مهارت مدیریت هیجان در دو گروه بازی درمانی فیلیال و کنترل به لحاظ آماری در سطح ۰/۰۱ معنادار است. ابعاد بازداری (۰/۳۷۷= ۲ h، ۰/۰۰۱= P ، ۱۲/۷۳ = F)، بیان آشفته(۰/۲۰۳= ۲ h، ۰/۰۰۱= P ، ۵/۳۶ = F) و کنار آمدن (۰/۳۰۳= ۲ h، ۰/۰۰۱= P ، ۹/۱۴= F) مهارت مدیریت هیجان معنادار است. تفاوت میانگین مؤلفه ها و نمره کل شایستگی اجتماعی در دو گروه بازی درمانی فیلیال و کنترل به لحاظ آماری معنادار است. مؤلفه تمایل/کناره گیری (۰/۵۱۹= لامبدای ویلکز ، ۰/۲۷۹= ۲ h، ۰/۰۰۱= P ، ۷/۹۴ =F)، مؤلفه همکاری/مخالفت (۰/۵۰۸= لامبدای ویلکز ، ۰/۳۲۷= ۲ h، ۰/۰۰۱= P ، ۸/۲۷ =F) و نمره کل شایستگی اجتماعی (۰/۳۹۲= لامبدای ویلکز ، ۰/۳۷۴= ۲ h، ۰/۰۰۱= P ، ۱۲/۲۲=F) معنادار است.
نتیجه گیری: آموزش بازی درمانی فیلیال مدیریت هیجان، شایستگی اجتماعی و مشکلات رفتاری کودکان را بهبود بخشید؛ بنابراین، برنامه ریزی به منظور استفاده از آموزش بازی درمانی فیلیال برای کودکان دارای اختلال یادگیری اهمیت ویژه ای دارد.
سیماالسادات سجادی، فاطمه سادات طباطبایی نژاد، الهام فروزنده، فهیمه دهقانی،
دوره ۱۱، شماره ۲ - ( ۱۱-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: یکی از مشکلات رایج کودکان با نشانه های اضطراب، کاهش شایستگی اجتماعی است. شایستگی اجتماعی توانایی مراقبت از خویش، کمک به دیگران و مراقبت از آنها است. مداخلات متفاوتی جهت بهبود شایستگی اجتماعی کودکان بکار می رود. از جمله درمان شناختی رفتاری که هدف آن اصلاح باورهای ناکارآمد و بازسازی شناختی است و درمان فراتشخیصی یکپارچه که مؤلفه های زیربنایی آسیب را مورد هدف قرار می دهد. از اینرو هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی‌رفتاری با بسته فراتشخیصی یکپارچه بر شایستگی اجتماعی کودکان اضطرابی است.
روش : روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه شاهد و پیگیری دو ماهه بود. جامعۀ آماری شامل تمامی دختران ۱۰ تا ۱۲ ساله مضطرب مراجعه کننده به مراکز مشاوره آموزش و پرورش شهر یزد در سال تحصیلی ۱۴۰۲ بودند. نمونه پژوهش ۴۵ نفر از این افراد بود که به صورت هدفمند با کسب نمره در پرسشنامه اضطراب آشکار رینولدز و ریچموند (۱۹۹۷) انتخاب و بصورت تصادفی و با روش قرعه‌کشی توسط یک روانشناس متخصص در دو گروه آزمایش (درمان شناختی‌رفتاری و بسته فراتشخیصی یکپارچه) و یک گروه شاهد گمارش شدند (هر گروه ۱۵ نفر) و مشارکت کنندگان با فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه شایستگی اجتماعی فلنر (۱۹۹۰) مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون بونفرونی با بسته آماریSPSS-۲۵ استفاده شد.
نتایج: نتایج تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که نمرات شایستگی اجتماعی در هر دو گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد به طور معناداری افزایش یافته است (۰/۰۵>p). تأثیر هر دو گروه آزمایش تا مرحله پیگیری دارای ماندگاری اثر بود. همچنین بین میزان اثربخشی دو گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود نداشت (۰/۰۵<p).
نتیجه‌گیری: هر دو درمان شناختی رفتاری و بسته فراتشخیصی یکپارچه برای بهبود شایستگی اجتماعی کودکان اضطرابی مناسب است.
