مقدمه: کودکان مبتلا به هموفیلی و کودکان مبتلا به لوسمی حاد به دلیل مزمن بودن بیماری، درمان‌های طولانی‌مدت و عوارض و محرومیت‌های ناشی از آن، از اوایل کودکی استرس قابل‌توجهی را تجربه می‌کنند و مستعد انواع مشکلات روان‌شناختی هستند.
روش: این مطالعۀ علی-مقایسه‌ای بر روی ۵۰ کودک مبتلا به هموفیلی و ۵۰ کودک مبتلا به لوسمی حاد مراجعه‌کننده به بیمارستان مفید در محدودۀ سنی ۱۲-۷ سال و ۵۰ کودک سالم در محدودۀ سنی فوق انجام گرفت. روش نمونه‌گیری در گروه کودکان سالم به صورت تصادفی و در گروه کودکان مبتلا به هموفیلی و کودکان مبتلا به لوسمی حاد به صورت در دسترس بود. در این پژوهش به منظور بررسی اختلالات رفتاری و هیجانی، پرسشنامۀ سیاهۀ رفتاری کودک (CBCL) مورد استفاده قرار گرفت که توسط والدین این کودکان تکمیل شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که کودکان مبتلا به هموفیلی در متغیرهای فعالیت‌ها، عملکرد تحصیلی و شایستگی کلی و کودکان مبتلا به لوسمی حاد در متغیرهای فعالیت‌ها و شایستگی کلی نمرات پایین‌تری نسبت به کودکان سالم کسب نمودند. عملکرد اجتماعی این دو گروه از کودکان تفاوت معناداری را با کودکان سالم نشان نداد و نیز تفاوت معناداری در عملکرد تحصیلی کودکان مبتلا به لوسمی حاد با کودکان سالم مشاهده نشد. مشکلات درونی‌سازی و برونی‌سازی و مشکلات رفتاری و هیجانی کلی کودکان مبتلا به هموفیلی و کودکان مبتلا به لوسمی حاد بیش از کودکان سالم بود. همچنین کودکان مبتلا به هموفیلی رفتار قانون‌شکنی بیشتری را نسبت به کودکان مبتلا به لوسمی حاد نشان دادند.
نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر این مطلب است که عوامل مرتبط با بیماری (مانند آنمی و خونریزی)، درمان (عوارض جانبی داروها) و محرومیت‌های اجتماعی در کودکان مبتلا به هموفیلی و کودکان مبتلا به لوسمی حاد زمینه‌ساز برخی مشکلات روان‌شناختی شده است.
