اعظم الملوک الساق، عباس عبادی، بهشته طبرسی، اصغر دالوندی،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: سنجش میزان درد در نوزادان، باعث مدیریت صحیح درد و در نهایت بهبود فرایند درمان می گردد. اما با وجود پیشرفت های چشمگیر در مراقبت از نوزادان، همچنان موانعی در سنجش و مداخلات مرتبط با درد در نوزادان بستری وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین موانع ارزیابی و سنجش درد توسط پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان، می باشد.
روش: این مطالعه بصورت کیفی و با روش تحلیل محتوای قراردادی، از بهمن ۱۴۰۱ تا شهریور ۱۴۰۲ انجام شد. نمونه گیری به روش هدفمند انجام شد. ۱۴ پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان های تهران و کرج، که سابقه کار بیشتر از ۶ ماه داشته و تمایل به همکاری داشتند، وارد مطالعه شدند. مصاحبه های عمیق و نیمه ساختار یافته جهت جمع آوری داده ها انجام شد. تحلیل داده های کیفی با استفاده از نرم افزار MAXQDA نسخه ۲۰۱۶ انجام شد.
یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها منجر به پیدایش چهار طبقه اصلی " بارکاری بالا" ، "جو ناهمسو"، "مراقبت بدون روح" و "کمبود آگاهی" و ده زیرطبقه گردید، که از موانع سنجش درد در نوزادان بودند.
نتیجه گیری: در این مطالعه نداشتن آگاهی و شناخت ابزارهای اندازه گیری درد نوزادان، مشغله زیاد پرستاران، کمبود وقت، مستند سازی بیش از حد و عدم تناسب نیرو با تعداد نوزادان بعنوان مهمترین موانع ارزیابی درد نوزادان یاد شد. محققان می توانند بر اساس یافته های این مطالعه، مداخلات هدفمند، برنامه های آموزشی جامع و دستورالعمل های روشنی را در جهت بهبود کیفیت مراقبت های نوزادان، ارائه دهند.