مقدمه: کتاب درمانی ابزاری است که خواندن آن در رویارویی با مشکلات مفید می باشد. لذا این تحقیق با هدف بررسی تاثیر کتاب درمانی برکاهش کمرویی و افزایش سازگاری اجتماعی دانش آموزان انجام شده است.
روش: روش تحقیق نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده است و جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان مدرسه دخترانه سما در شهر رفسنجان که در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ به تعداد ۷۵ نفر بودند ، حجم نمونه برای غربالگری اولیه طبق جدول مورگان ۷۵ نفر بود که از بین آنها ۴۰ نفر که دارای بیشترین نمره در پرسشنامه کمرویی و یا کمترین نمره در سازگاری اجتماعی بودند و حاضر به همکاری با محقق بودند انتخاب شدند، سپس این ۴۰ نفر بصورت کاملا تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. و گروه آزمایش در طی ۸ جلسه ی ۶۰ دقیقه ای براساس پروتکل کتاب درمانی لیدی (۱۹۹۳) کتاب درمانی شدند. گروه کنترل در طول دوره آموزشی هیچ روش درمانی را دریافت نکردند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه کمرویی زﻳﻤﺒـﺎردو (۱۹۹۰) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی ا. کی. سینها (۱۹۹۳) استفاده گردیده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آماره های توصیفی میانگین و انحراف معیار و اماره استنباطی کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) با استفاده از نرم افزار SPSS۲۵ استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد کتاب درمانی بر کاهش کمرویی دانشآموزان تاثیر معنی داری داشته است و میزان تاثیر آن ۸۵/۵درصد بوده است. همچنین کتاب درمانی بر افزایش سازگاری اجتماعی دانشآموزان تاثیر معنی داری داشته است و میزان تاثیر آن ۷۵/۵درصد بوده است.
نتیجه گیری: کـتاب درمـانی با فراهم کردن نمادها و مـنابعی بـرای دستیابی به معنا، چارچوبی برای تغییر شکل ایجاد کرده است و به‌طور گسترده‌ای بـه فـرایند درمان کمک می‌کند و موجب کاهش کمرویی و افزایش سازگاری اجتماعی می شود.
