مقدمه: نوع ریتم های شبانه روزی فرد در حفظ سلامتی و همچنین بهبودی از بیماری اهمیت زیادی دارد.هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ریتم های شبانه روزی بر مشکلات رفتاری و کیفیت خواب دانش آموزان می باشد.

روش : پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی- مقایسه ای می باشد. این مطالعه در سال تحصیلی 94-93 در شهرستان شهرکرد و بر روی 100 نفر از دانش آموزان سنین 12-10 سال در مقطع تحصیلی چهارم تا ششم ابتدایی که به روش نمونه گیری تصادفی از نوع خوشه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند انجام گرفت. ابزار مورد استفاده مقیاس ریتم های شبانه روزی هورن و اشتنبرگ(1976)، مقیاس کیفیت خواب اونز و همکاران(2000) و پرسشنامه علائم مرضی کودک CSI-4 بود. پرسشنامه ها توسط والدین این دانش آموزان تکمیل گردید.همچنین داده های حاصل به وسیله نرم افزار SPSS18مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: در خرده مقیاس های اختلال ضدیت و نافرمانی، اختلال بیش فعالی، اختلال رفتار، اختلال اضطراب فراگیر، اختلال افسردگی و افسرده خویی بین سه تیپ شبانه روزی صبحگاهی، شامگاهی و میانی در سطح کمتر از (0/05> P) تفاوت ها معنادار بود و میزان این اختلالات در تیپ شامگاهی بالاتر بود. همچنین میزان مقاومت در برابر خواب و تاخیر در شروع خواب و خواب آلودگی روزانه در تیپ شامگاهی بالاتر بود(0/05> P).

نتیجه گیری: نوع ریتم های شبانه روزی در مشکلات رفتاری و کیفیت خواب افراد تاثیر دارد و لازم است اقدامات لازم جهت فراهم کردن نیازهای پرورشی این افراد در زمینه شکل گیری نوع ریتم های شبانه روزی آنها در سنین حساس رشد انجام شود.