دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. ، n_hekmati68@yahoo.com
چکیده: (11366 مشاهده)
مقدمه: تالاسمی در مسیر زندگی مبتلایان، تداخل ایجاد می کند در شرایطی که پیچیدگی و سختی رفتار افزایش می یابد خودکارآمدی تقلیل خواهد یافت. این مطالعه با هدف تعیین خودکارآمدی اجتماعی، هیجانی و تحصیلی کودکان 12- 7 سال مبتلا به تالاسمی ماژور در شهرستان مشهد انجام شد.
روش: این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی بود که در سال 1393 در شهر مشهد انجام شد. نمونه مورد مطالعه را 60 نفر از کودکان 12- 7 سال مبتلا به تالاسمی تشکیل می‌دادند. ابزار گردآوری داده‌ها از پرسشنامه استاندارد شده خودکارآمدی کودک و نوجوان موریس (2002) استفاده شد که روایی محتوای آن مورد تأیید قرار گرفت و پایایی 72/0 محاسبه شد.
یافته‌ها: خودکارآمدی عمومی با میانگین و انحراف معیار 9/6± 1/75، خودکارآمدی اجتماعی 6/4± 9/23 و هیجانی 3/2±9/19در سطح متوسطی قرار داشتند و خودکارآمدی تحصیلی با میانپین و انحراف معیار 9/3±1/31 در سطح بالایی گزارش شد.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که این کودکان از خودکارآمدی عمومی متوسطی برخوردار بودند. به منظور ارتقاء کیفیت زندگی کودکان تالاسمی و موفقیت های اجتماعی آنان بهبود باور آنان نسبت به توانایی های خود ضرورت دارد.
Behnam Vashani H, Hekmati pour N, Vaghee S, Asghari Nekah S. Survey of social, emotional and academic self efficacy in 7- 12 aged children with major thalassemia in mashhad (2013). JPEN 2015; 2 (2) :49-57 URL: http://jpen.ir/article-1-133-fa.html
بهنام وشانی حمیدرضا، حکمتی پور نفیسه، واقعی سعید، اصغری‌نکاح سید محسن. بررسی خودکارآمدی اجتماعی، هیجانی و تحصیلی کودکان -12 7 سال مبتلا به تالاسمی ماژور در شهرستان مشهد (1393). مجله پرستاری کودکان. 1394; 2 (2) :49-57
