دانشجوی دکتری رفتار حرکتی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی تهران، ایران ، snazarpouri@yahoo.com
چکیده: (5000 مشاهده)
مقدمه : والدین ابتدایی‌ترین و در اکثر مواقع تعیین‌کننده‌ترین عامل انتخاب حرکتی کودک و موفقیت او می‌باشند. بنابراین، هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ اثربخشی انواع شیوه‌های فرزندپروری والدین بر رشد مهارت‌های حرکتی بنیادی و انگیزش‌حرکتی کودکان بود. روش: جامعۀ آماری این پژوهش،شامل کلیۀ والدین و فرزندان پسر 4 الی 6 سالۀ آن‌ها در شهر خرم‌آباد بود که 240 نفر از آنان به‌روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، شامل پرسش‌نامۀ شیوه‌های فرزندپروری بامریند،آزمونمهارتهایحرکتی درشت اولریخ- ویرایش دوم، و پرسش‌نامۀ انگیزش‌حرکتی کودکان، بود. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه در سطح معناداری(0/05P<)، مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که شیوه‌های فرزندپروری والدین بر رشد مهارت‌های حرکتی بنیادی (0/001P<)، و انگیزش‌حرکتی (0/01P<)، فرزندان تأثیر معنی‌داری دارد و فرزندان والدین مقتدر و آسان‌گیر نسبت به فرزندان والدین مستبد از رشد مهارت‌های حرکتی بنیادی بهتری برخوردارند. همچنین، شیوۀ مقتدرانۀ والدین بیش از دو شیوۀ آسان‌گیرانه و مستبدانه و شیوۀ آسان‌گیرانه نیز بیش از شیوۀ مستبدانه، باعث افزایش انگیزش‌حرکتی فرزندان گردید. نتیجه‌گیری: آموزش شیوه‌های فرزندپروری برای والدین توصیه می‌شود تا با آگاهی و استفاده از شیوه‌های مناسب فرزندپروری (مانند سبک مقتدرانه)، بتوانند زمینۀ ارتقاء رشد مهارت‌های حرکتی و انگیزش‌حرکتی کودکان را فراهم کنند.
nazarpouri S, Bahram A, Gadiri F, Rajabi H. The comparison of effectiveness types of parenting styles on fundamental motor skills development and movement motivation of children. JPEN 2018; 4 (4) :66-73 URL: http://jpen.ir/article-1-276-fa.html
