استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران ، vahidi.s@gmail.com
چکیده: (3539 مشاهده)
مقدمه:از آنجایی که مادران کودکان اوتیسم در معرض استرسهای مختلفی قرار دارند تلاش جهت اصلاح سبکهای مقابلهای و نیز تحریف های شناختی از اهمیت ویژهای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی برنشخوار فکری، میزان نگرانی و تحمل پریشانی مادران کودکان اوتیسم انجام شد. روش :پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل است. جامعه‌ی آماری پژوهش را مادران کودکان اوتیسم مراکز اوتیسم ساری در سال 1397 تشکیل داد. سپس افراد به صورت داوطلبانه به پرسشنامه های نولن هوکسما و مارو (1991)، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (PSWQ) براون(2003) و پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز وگاهر(2005) پاسخ دادند. 30 نفراز مادرانی که بالاترین نمره در پرسشنامه نشخوار فکر ونگرانی و نمره پایین در تحمل پریشانی کسب کردند، به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. واقعیت درمانی روی گروه مداخله در 8 جلسه اعمال شد. در پایان این دوره هر دو گروه پرسشنامه های فوق را به عنوان پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد واقعیت درمانی بر کاهش نشخوار فکری و نگرانی مادران کودکان اوتیسم اثربخش است، همچنین موجب افزایش تحمل پریشانی مادران کودکان اوتیسم میگردد (0/001p<). نتیجه گیری: :باتوجه به اثربخشی این روش پیشنهاد می شود در جهت کاهش نشخوار فکری و نگرانی و افزایش تحمل مادران کودکان اوتیسم استفاده گردد.
EBRAHIMI M, EBRAHIMI S. The Effectiveness of the Reality Therapy on the Rumination, Concern and Tolerance of Distress in Mothers of Autistic Children. JPEN 2021; 7 (2) :11-20 URL: http://jpen.ir/article-1-432-fa.html
ابراهیمی مریم، ابراهیمی صدیقه. اثربخشی واقعیت درمانی بر نشخوار فکری، میزان نگرانی و تحمل پریشانی مادران کودکان اوتیسم. مجله پرستاری کودکان. 1399; 7 (2) :11-20
