مقدمه: نوزادان نارس و کم وزن، از گروه های در معرض خطر در جامعه هستند .بعد از ترخیص، آسیب پذیری بیشتری را نسبت به نوزادان رسیده تجربه می کنند. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر اجرای طرح ترخیص، آماده سازی خانواده ها برای به عهده گرفتن مراقبت کامل از نوزاد نارس هنگام رفتن به خانه است. روش: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی است که بر روی 92 مادر دارای نوزاد نارس 36-32هفته بستری در بخش نوزادان و مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان الزهراء تبریز در سال1392 انجام شد. طرح ترخیص برای مادران گروه مداخله انجام شد. مادران گروه شاهد، مراقبت های معمول بخش را دریافت کردند. طرح ترخیص دو جلسه آموزشی گروهی همراه با آموزش عملی و سخنرانی، کتابچه آموزشی و نمایش فیلم برای مادران نوزادان نارس است. میزان استرس مادران دو گروه در دو مرحله پذیرش و ترخیص سنجیده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مقیاس استرس والدی بری(در مقیاس لیکرت)استفاده شد. یافته ها: میزان استرس در دو گروه قبل از اجرای مداخله تفاوت معنی داری نداشت. به دنبال اجرای مداخله، میزان استرس مادران گروه مداخله کمتر از گروه شاهد بود( p<0/001). نتیجه گیری: اجرای طرح ترخیص، کاهش میزان استرس مادران نوزادان نارس را به همراه دارد و اجرای آن بر روی مادران دارای نوزاد بستری می تواند بازگشت نوزاد از جایگاه مراقبتی حاد به درون خانواده را تسهیل کند.
Arshadi Bostanabad M, Mostafa Gharehbaghi M, Seyedielmabad S. Effect of discharge planning program on stress of preterm infant mothers in NICU. JPEN 2015; 2 (1) :52-60 URL: http://jpen.ir/article-1-46-fa.html
ارشدی بستان آباد محمد، مصطفی قره باغی منیژه، سیدی علم آباد ثویبه. بررسی تأثیر اجرای طرح ترخیص بر میزان استرس مادران نوزادان پره ترم در NICU. مجله پرستاری کودکان. 1394; 2 (1) :52-60