[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
آموزش پرستاری
AWT IMAGE
..
روان پرستاری
AWT IMAGE
..
مدیریت ارتقای سلامت
AWT IMAGE
..
سامانه جامع رسانه ها
..
:: دوره 7، شماره 3 - ( بهار 1400 ) ::
جلد 7 شماره 3 صفحات 11-1 برگشت به فهرست نسخه ها
اثربخشی برنامه والدگری مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا بر خودکارآمدی ، ناگویی هیجانی و بار روانی مادران کودکان با مشکلات رفتاری
مهرسا کریم زاده ، آناهیتا خدابخشی کولایی ، حسین داوودی ، حسن حیدری
استادیار،گروه روانشناسی وعلوم تربیتی،دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه خاتم،تهران ،ایران. ، a.khodabakhshid@khatam.ac.ir
چکیده:   (4332 مشاهده)
مقدمه : مشکلات رفتاری کودکان به‌عنوان رفتارهای مقابله‏ای و برون نمود توصیف می‏شوند و غالباً متوجه دیگران از جمله؛ مادر به عنوان مراقب اصلی هستند تا خود کودک. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش الگوی والدگری مثبت بر خودکارآمدی ، ناگویی هیجانی و بار روانی مادران کودکان با مشکلات رفتاری انجام شد.
روش  : روش این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش ‏آزمون و پس ‏آزمون با گروه کنترل نابرابر بود. جامعه پژوهش مادران کودکان با اختلالات مشکلات رفتاری شهر الیگودرز در نیمه اول سال تحصیلی 99-1398بودند که از میان انها مادران  30 دانش آموز با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند (هرگروه 15نفر). گروه ازمایش 12جلسه 90دقیقه ای آموزش والدگری مبتنی بر روان شناسی مثبت را دریافت کردند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های خودکارآمدی والدینی دومکا (1996)، ناگویی هیجانی تورنتو (1994)، مقیاس بار روانی پای وکویر (1984) و مقیاس مشکلات رفتاری کودکان کانرز(1998) ـ فرم والدین بودند. داده‏ها در این بخش با روش تحلیل واریانس آمیخته ، آزمون شاپیروویلک ، آزمون ماچلی و آزمون لوین باکمک نرم‏افزار SPSS  نسخه 22 تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته ها : یافته ها نشان دادکه در مرحله پس آزمون بین آنها از نظر هرسه متغیر خودکارآمدی ، ناگویی هیجانی و بار روانی تفاوت معنی داری وجود داشت . به عبارت دیگر،آموزش برنامه والدگری مثبت باعث افزایش خودکارآمدی و p<0/05)  11/6 F=)کاهش ناگویی هیجان,p<0/05).  23/16=)و کاهش بار روانی(F=8/01, P<0.05)در مادران کودکان با مشکلات رفتاری شد.
نتیجه گیری : برنامه والدگری مبتنی بر روان شناسی مثبت با تاکید بر جنبه های روان شناسی مثبت از جمله؛ ارتقای عزت نفس، خودکارآمدی و تقویت جنبه های مثبت در زندگی می تواند به مادرانی که فرزندان دارای مشکلات رفتاری هستند کمک کند.
واژه‌های کلیدی: برنامه والدگری مثبت، خودکارآمدی، ناگویی هیجانی، بار روانی، مادران، مشکلات رفتاری.
متن کامل [PDF 259 kb]   (1395 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/4/5 | پذیرش: 1399/4/29 | انتشار: 1400/1/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

karimzadeh M, khodabakhshi-koolaee A, Davoodi H, Heidari H. The effectiveness of a parenting program based on positive psychology on self-efficacy، emotional distress، and psychological burden on mothers of children with behavioral problems. JPEN 2021; 7 (3) :1-11
URL: http://jpen.ir/article-1-534-fa.html

کریم زاده مهرسا، خدابخشی کولایی آناهیتا، داوودی حسین، حیدری حسن. اثربخشی برنامه والدگری مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا بر خودکارآمدی ، ناگویی هیجانی و بار روانی مادران کودکان با مشکلات رفتاری. مجله پرستاری کودکان. 1400; 7 (3) :1-11

URL: http://jpen.ir/article-1-534-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 3 - ( بهار 1400 ) برگشت به فهرست نسخه ها
نشریه پرستاری کودکان و نوزادان Journal of Pediatric Nursing
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 45 queries by YEKTAWEB 4679