مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی قصه درمانی برکاهش نشانه های اختلال اضطراب جدایی در کودکان دبستانی شهر کرمانشاه در سال 1392 انجام شده است.
روش : مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود که نمونه این پژوهش شامل 22 دختر دبستانی پایه اول دبستان می باشد که با استفاده از روش نمونه گیریی در دسترس شناسایی شدند، و به صورت تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند، هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسشنامه علائم مرضی کودکان که دارای دو فرم ویژه والدین و معلمان است، مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که قصه‌درمانی در کاهش نشانه‌های اختلال اضطراب جدایی کودکان در گروه مداخله مؤثر بود(p<0/001).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله، درمانگران و کسانی که با کودک کار می‌کنند می‌توانند از قصه درمانی به عنوان یک تکنیک درمانی اثربخش در درمان اختلالات اضطرابی استفاده نمایند.