دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران. ، yahyapoortahere192@gmail.com
چکیده: (28 مشاهده)
مقدمه : نابینایی و ناشنوایی در کودک تأثیرزیادیبرخانوادهوروابطمتقابلآنهادارد و مسائلیازجمله،ایجاداختلافاتزناشویی،فشارروانی،تحملبار سنگیناقتصادی و عدمرسیدگیبهنیازهایشخصی،رامیتواندبرایخانوادهبههمراهداشتهباشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس امیدواری، شفقت خود و سلامت معنوی در مادران کودکان ناشنوا و نابینا اجرا شد . روش : پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه مادران کودکان ناشنوا ونابینا شهر خرم آباد در سال 1400 بود، که با توجه به میانگین تحقیقات قبلی و نیز تعداد متغیرها، جمعاً نمونه‌ای به حجم 300 مادر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی منظم جمع آوری شده است. پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، امیدواری، شفقت خود،سلامت معنوی استفاده شده است. نتایج : یافته های پژوهش نشان می دهد که ضرایب همبستگی بین همه متغیرهای پژوهش در سطح p<0/01 معنی‌دار می باشدهستند. ، ضرایب استاندارد مسیرهای مستقیم با سطح معناداری هرکدام از این مسیرها در مدل اولیه و نهایی آورده شده است. نتایج آزمون بوت استراپ برای تمامی مسیرهای واسطه‌ای در سطح 0.05> p معنادار شده استبا توجه به اینکه در تمامی مسیرها صفر بیرون از فاصله اطمینان قرار می‌گیرد، تمامی روابط واسطه‌ای مفروض، معنادار می باشند. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که امیدواری، شفقت خود و سلامت معنوی با کیفیت زندگی مادران دارای فرزند ناشنوا و نابینا ارتباط دارد. پیشنهاد می شود دوره های آموزشی شفقت به خود برای افزایش سلامت و کیفیت زندگی مادران دارای فرزند ناشنوا ونابینا برگزار شود.
Yahyapour Reza Kalaei T, Jayrvand H, Hooman F. Prediction of quality of life based hope, self-compassion and spiritual well-being in mothers of deaf children using. JPEN 2023; 9 (3) :85-94 URL: http://jpen.ir/article-1-698-fa.html
یحیی پور کلانی طاهره، جایروند حمدالله، هومن فرزانه. پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس امیدواری، شفقت خود و سلامت معنوی در مادران کودکان ناشنوا و نابینا. مجله پرستاری کودکان. 1402; 9 (3) :85-94
