استادیار گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران ، fardinmohamadali@yahoo.com
چکیده: (9 مشاهده)
مقدمه: پدر و مادر از جمله افراد مهم در تربیت و سلامت روان کودکان هستند. اخیراً توجه زیادی به چالشهای روابط عاطفی و اجتماعی کودکان و نقش بازیدرمانی والدین در حل این چالشها شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی بر مهارتهای اجتماعی-هیجانی و گوشهگیری فرزندان جانبازان انجام شد. روش : جامعهآماری در این پژوهش نیمه تجربی؛ شامل کلیه نوآموزان پیش دبستانی فرزند جانبازان شهر زاهدان بود. تعداد 30 دانشآموز با روش نمونهگیری هدفمند در سال 1401 به عنوان نمونه تحقیق تعیین شد که در دو گروه مجزای (15 دانشآموز در گروه آزمون و 15 دانشآموز در گروه گواه) جایگزینشدند. ابزار گردآوری دادهها، شامل پرسشنامه غربالگری مهارتهای اجتماعی-هیجانی کودکان میلر (1977) و پرسشنامه انزوای اجتماعی مدرسی یزدی(1393) بود. ننتایج: نتایج نشان داد بر اساس میانگین متغیر گوشه گیری (60/6 ±43/46) و مهارتهای اجتماعی( 123/86±159/20) بازی درمانی بر کاهش گوشه گیری و افزایش مهارتهای عاطفی فرزندان جانبازان مؤثر بود (0/0001>p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحلیل آماری،با بازیکردن با اسباب بازیهای مختلف قوه تخیل کودک تقویت میشود و هماهنگی بین عواطف و رفتار وی ایجاد شد. بر این اساس پیشنهاد گردید که سازمان نظام روانشناسی کشور نسبت به طراحی، اجرا و ارزیابی دورههای ضمن خدمت آشنایی روان درمانگران مراکز روان درمانگری دولتی و خصوصی با انواع روشهای بازیدرمانی و پروتکل اجرایی هرکدام اقدامات لازم را صورت دهد و زمینهای را فراهم آورد تا گذراندن این دوره از شروط تمدید مجوز فعالیت ایشان در این مراکز باشد.
salari S, fardin M, khanghahi S. The effectiveness of play therapy on isolation and social-emotional skills of children of veterans. JPEN 2025; 12 (1) :37-47 URL: http://jpen.ir/article-1-810-fa.html
سالاری صدیقه، فردین محمدعلی، خانقاهی سوفیا. اثربخشی بازی درمانی بر گوشه گیری و مهارتهای اجتماعی-هیجانی کودکان جانبازان. مجله پرستاری کودکان. 1404; 12 (1) :37-47