دکتری رفتار حرکتی، گروه تربیت بدنی، دانشگاه لرستان، ایران ، snazarpouri@yahoo.com
چکیده: (3385 مشاهده)
مقدمه: هدف این مطالعه بررسی اثر مجزا و تعاملی شیوه‌های فرزندپروری والدین و ژنوتیپ ACE و ACTN3، بر رشد مهارت‌های حرکتی بنیادی کودکان بود. روش: این پژوهش از نوع توصیفی- پس‌رویدادی است. جامعۀ آماری، شامل کودکان پسر 4 الی 6 ساله از شهر خرم‌آباد بودکه تعداد 50 نفر به‌عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، شامل استفاده از PCR جهت تعیین ژنوتیپ و آزمونمهارتهایحرکتی درشت اولریخ- ویرایش دوم بود. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه، مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: کودکان برخوردار از شیوۀ فرزندپروری مقتدرانه نسبتبه کودکان برخوردار از شیوۀ آسان‌گیرانه و مستبدانه از مهارت‌های حرکتی جابجایی و کنترل‌شیء بهتری برخوردارند. کودکان حامل آلل DACE، نسبتبه کودکان حامل ژنوتیپ II و کودکان برخوردار از آلل RACTN3، نسبتبه کودکان حامل ژنوتیپ XX، از مهارت‌های حرکتی جابجایی، بهتری برخورداربودند. کودکان برخوردار از تعامل شیوۀ مقتدرانه+ژنوتیپ DD و شیوۀ مقتدرانه+ ژنوتیپ RR، نسبتبه سایر تعاملات؛از سطح رشدی بالاتری در اجرای مهارت‌های حرکتی برخورداربودند. نتیجه‌گیری: آموزش شیوه‌های مناسب فرزندپروری (مانند شیوۀ مقتدرانه)،به‌همراه مدنظر قراردادن متغیرهای ژنتیکی به‌همۀ والدین و مربیان توصیه می‌شود تا با آگاهی از شیوه‌های مطلوبفرزندپروری و اثرات متغیرهای ژنتیکی، بتوانند زمینۀ ارتقاء رشد مطلوب مهارت‌های حرکتی کودکان را فراهمنمایند.
nazarpouri S, bahram A, Ghorbani Marzoni M. The individual and interaction influence of parenting styles and ACE (I/D) and ACTN3 (R557X) genotypes on children’s fundamental movement skills development. JPEN 2020; 7 (1) :1-11 URL: http://jpen.ir/article-1-407-fa.html
نظرپوری شهرام، بهرام عباس، قربانی مرزونی معصومه. اثر مجزا و تعاملی شیوه‌های فرزندپروری والدین و پلی‌موفیسم ژن ACE (I/D) و ACTN3(R557X) بر رشد مهارت‌های حرکتی بنیادی کودکان. مجله پرستاری کودکان. 1399; 7 (1) :1-11
