استادیار گروه پرستاری، مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری در بیماری های مزمن، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران. ، Rostami-sh@ajums.ac.ir
چکیده: (2490 مشاهده)
مقدمه: نارس بودن نه تنها نوزاد را در معرض خطر عوارض نوزادی قرار می دهد بلکه زمینه را برای مشکلات دیگر در بزرگسالی فراهم می کند . والدین برای دستیابی به مهارت های مراقبت از کودک نیاز به آموزش مناسب و زمان کافی دارند تا اطلاعات را جذب کرده و یاد بگیرند. هدف این مطالعه نیمه تجربی تعیین تاثیر اجرای طرح ترخیص بر بستری مجدد نوزادان نارس بستری در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی آبادان بود. روش: 56 نفر از مادران نوزادان نارس مراجعه کننده به بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی آبادان انتخاب و با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی بلوکی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. پس از شرح حقوق نمونه ها و گرفتن رضایت نامه از ایشان، دادهها با استفاده از پرسشنامه های (مشخصات دموگرافیک مادر، و نوزاد) جمع اوری شد. طرح ترخیص برای مادران گروه آزمون (طی دوجلسه، در روز دوم پذیرش و روز ترخیص، به صورت انفرادی همراه با آموزش عملی و چهره به چهره و کتابچه) اجرا شد. مادران گروه شاهد مراقبت معمول بخش را دریافت کردند. یک ماه پس از ترخیص وضعیت بستری مجدد نوزادان بوسیله تماس تلفنی با والدین پیگیری شد. یافته ها: بین ویژگی های دموگرافیک مادران و نوزادان در دو گروه کنترل و مداخله بر اساس متغیرهای مورد نظر مطالعه تفاوت معناداری وجود ندارد ( 0/05 < p). اجرای طرح ترخیص باعث کاهش میزان بستری مجدد نوزادان نارس در گروه مداخله می شود ( 0/05 = p). نتیجه گیری: اجرای طرح ترخیص میتواند با افزایش کیفیت مراقبت از نوزاد منجر به کاهش بستری مجدد نوزادان نارس شود. بنابراین توصیه می شود که در بخشهای نوزادان بویژه نوزادان نارس تحت مراقبت حاد و ویژه آموزشهای ترخیص برنامه ریزی شده از زمان پذیرش تا هنگام ترک بیمارستان و بعد از آن در منزل صورت پذیرد. همچنین بیمارستانها، اجرای برنامه آموزشی طرح ترخیص را مورد توجه و عملیاتیسازی قرار دهند.
Afshar Nia A, Rostami S R, Alijani Renani H, Haghighi Zadeh M H, Arshadi Bostan Abad M. The effect of discharge planning program on the re-admission of premature infants. JPEN 2021; 7 (4) :31-38 URL: http://jpen.ir/article-1-475-fa.html
