دانشیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، v.minasian@spr.ui.ac.ir
چکیده: (1693 مشاهده)
مقدمه: شیوع چاقی و اضافه وزن از عوامل اصلی بروز بیماریهای غیر واگیر در اقشار مختلف جامعه و به‌ویژه کودکان کم‌توان ذهنی است. هدف کلی این پژوهش بررسی اثر 12هفته تمرین مقاومتی و ترکیبی روی برخی متغیرهای آمادگی جسمانی کودکان کم‌توان ذهنی دارای اضافه وزن بود. روش: تعداد 24 کودک کم‌توان ذهنی دختر و پسر با میانگین سنی1/10±9/50سال به‌طور مساوی و تصادفی براساس شاخص توده بدن در دو گروه تمرین مقاومتی Kg/m2 2/17±25/25 و ترکیبی Kg/m2 2/22±25/05تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت دوازده هفته، هفته‌ای سه جلسه، هر جلسه بین70- 45دقیقه فعالیت ورزشی داشتند. تغییرات در ظرفیت هوازی، قدرت و استقامت عضلانی، درصد چربی بدن، تعادل پویا و انعطاف آزمودنیها قبل و بعد از مداخله تمرینی با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح 0/05>p مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد پیشرفت قابل‌توجهی در متغیرهای مورد اندازه‌گیری در نتیجه مداخلات ورزشی مشاهده شده است و در مقایسه بین گروهی درمتغیرهای ظرفیت هوازی (مقاومتی6/75%در مقابل ترکیبی19/38% ؛0/01=P)، قدرت عضلانی ( مقاومتی27/16%در مقابل ترکیبی7/64% ؛0/01=P) تفاوت معنیداری بین گروهها وجود داشت، اما در استقامت عضلات شکمی (مقاومتی22/90%در مقابل ترکیبی 30/55% ؛0/39=P)، درصد چربی بدن (مقاومتی15/52%- در مقابل ترکیبی14/50-% ؛ 0/51=P)، تعادل پویا (مقاومتی 6/85% در مقابل ترکیبی5/80 ؛ 0/12=P) و انعطاف بدنی (مقاومتی 5/66% در مقابل ترکیبی 2/1% ؛ 0/64=P) تفاوت معنی داری بین گروهها مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: بهبودی قابل توجه ای در ظرفیت هوازی در نتیجه تمرینات ترکیبی و قدرت عضلانی در نتیجه تمرینات مقاومتی درکودکان کم‌توان ذهنی دارای اضافه وزن مشاهده شد، اما در متغیرهای درصد چربی، تعادل پویا و انعطاف پذیری هر دو شیوه تمرینی اثربخشی نسبتا یکسانی داشتند.
Mardanian F, Minasian V. The effects of resistance and combined exercises on some physical variables of intellectually disabled children with overweight. JPEN 2021; 8 (1) :24-34 URL: http://jpen.ir/article-1-546-fa.html
مردانیان فرزانه، میناسیان وازگن. اثرات تمرین مقاومتی و ترکیبی روی برخی متغیرهای جسمانی کودکان کم‌توان ذهنی دارای اضافه وزن. مجله پرستاری کودکان. 1400; 8 (1) :24-34
