زمینه و هدف : بیشترین علت غیبت از مدرسه و از دلایل اصلی مراجعه کودکان به اورژانس ها و بستری شدن در بیمارستان آسم می باشد. این بیماری عوارض زیادی بر ابعاد جسمی، ذهنی، رشد اجتماعی و تکامل کودکان بر جای می گذارد و هزینه اقتصادی ناشی از بیماریزایی آن بالاست. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش برنامه خودمراقبتی بر کیفیت زندگی کودکان سن مدرسه مبتلا به آسم انجام شده است.
 روش اجرا : در این مطالعه نیمه تجربی 88 کودک سن مدرسه مبتلا به آسم به صورت نمونه گیری تصادفی بلوک شش تایی در دو گروه مداخله (44 نفر) و کنترل (44 نفر) وارد مطالعه شدند. ابتدا کیفیت زندگی کودکان در دو گروه با پرسشنامه PAQLQ اندازه گیری شد. سپس آموزش برنامه خود مراقبتی شامل آشنایی با بیماری، نحوه استفاده از دارو ها، فعالیت و ورزش و غیره طی 4 تا 5 جلسه 45-30 دقیقه ای برای کودکان در گروه آموزش اجرا شد. در گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نشده و مراقبت روتین بیمارستان انجام شد. . بلافاصله و 8 هفته بعد از مداخله مجددا" پرسشنامه مذکور تکمیل شد.
 نتایج : بین نمره ی کیفیت زندگی کودکان در دو گروه تفاوت های آماری معناداری وجود دارد. به طوری که در گروه آموزش از 6.2 ±48.6 به 5.6± 57.9(p=0.00) رسیده است. در حالی که در گروه کنترل تفاوتی ه از نظر آماری دیده نشد .
 بحث و نتیجه گیری : مداخلات آموزشی و ارتقاء توان خودمراقبتی در کودکان مبتلا به آسم موجب افزایش کیفیت زندگی آنان می شود. بنابراین با توجه به شیوع بالای این بیماری و بار اقتصادی و اجتماعی ناشی از آن می توان در برنامه ریزی برای این گروه سنی آموزش خودمراقبتی جهت بهبود عملکرد و تقویت حس خودکنترلی مورد توجه قرار گیرد.
 واژگان کلیدی : آسم، خودمراقبتی، کودکان سن مدرسه، کیفیت زندگی