استادیار گروه روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه، ایران. ، ali.shaker2000@gmail.com
چکیده: (5428 مشاهده)
مقدمه:خانواده ها وقتی با یک رویداد مانند متولد شدن فرزند کمتوان ذهنی یا ناتوان جسمی روبرو میشوند، واکنشهای متفاوتی از‌خود نشان میدهند که پژوهش حاضر با هدف مطالعه توانایی خودبازداری و تحمل‌کام نایافتگی وکنار آمدن والدین با کم توان ذهنی و ناتوانی جسمی فرزند بود. روش: طرح پژوهش توصیفی، از نوع علی– مقایسه‌ای است که از بین والدین دارای فرزند کم توان‌ذهنی و ناتوانی جسمی شهرستان نقدهدر سال 1395 به تعداد 200 والدین بطور مساوی از هر گروه 100 نفر و به روش در دسترس انتخاب گردید. برای سنجش متغیر ها از ابزار تحمل ناکامی (هارینگتون، 2005) ، ابزار مقابله با بیماری برای والدین(میلتون و همکارانش، 2010) ، و پرسشنامه خودبازداری( وینبرگر و شوارتز،1990) استفاده گردید، یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که در مقایسه خودبازداری کل (0/01) بین دو گروه متشکل از والدین کودکان کم توان ذهنی و ناتوان جسمی تفاوت معنی داری وجود دارد ((P<0/05، همچنین در بررسی متغیر کنارآمدن والدین (0/007) تفاوت معنادار آماری بین دو گروه به دست آمد ((P<0/05، اما در مقایسه متغیر تحمل کام نایافتگی ( 0/37 ) بین دوگروه مورد مقایسه تفاوت معناداری وجود ندارد ( (P<0/05. نتیجه گیری: والدین کودکان کمتوانذهنی در مواجهه با مشکل نسبت به والدین دارای کودکان ناتوانی‌جسمانی دیرتر پذیرفته و کنار میآیند بنابراین افزایش خودبازداری و تحملکامنایافتگی تا حد زیادی در کنارآمدن و ارتقای سلامت‌روانی والدین دارای کودک کمتوانذهنی تاثیر گذار خواهد بود.
abbasi M, shaker dioulagh A. The Ability of Inhibition, Lack the Palate Tolerance, and Cope Parents with Children with Mental Retardation and Physical Disabilities. JPEN 2018; 4 (3) :25-32 URL: http://jpen.ir/article-1-211-fa.html
عباسی مینا، شاکر دولق علی. مطالعه توانایی‌بازداری، تحمل کام نایافتگی، و کنار آمدن والدین دارای فرزند کم توان ذهنی و ناتوانی جسمانی. مجله پرستاری کودکان. 1397; 4 (3) :25-32
