مقدمه: شکل‌گیری نگرش، ارزش‌ها، تعهد و مهارت‌های مورد نیاز برای حفظ و پشتیبانی محیط زیست در افراد از سنین پایین آغاز می‌شود. این تحقیق با تمرکز بر نگرش‌های محیط زیستی، سعی در شناخت و تبیین ارتباط میان قشربندی اجتماعی و درک و آگاهی محیط زیستی کودکان پیش‌دبستانی دارد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین پایگاه اجتماعی و میزان نگرش محیط زیستی کودکان در شهر مشهد می‌باشد.
 روش: این مطالعه از نوع توصیفی- پیمایشی است و 84 کودک شرکت‌کننده با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای به عنوان نمونه آماری از مهدکودک‌های دو محله‌ی سجاد و خواجه‌ربیع شهر مشهد، و بر اساس نماد دو پایگاه اجتماعی بالا و پایین انتخاب شدند. نسخه اقتباس شده از پرسشنامه موسر و مالکوس با تصاویر طراحی شده توسط پژوهشگران حمایت شد که به طور واضح هر یک از سؤالات را معرفی می‌کرد. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب همبستگی آلفای کرونباخ، 0/72به دست آمد.
 یافته‌ها: بین پایگاه اجتماعی و درک محیط زیستی رابطه معنی‌دار و منفی وجود دارد (P ‹0/05). به بیان دیگر هرچه پایگاه اجتماعی افراد بالاتر باشد میزان درک محیط زیستی آن‌ها پایین‌تر است. همچنین مشخص شد بین پایگاه اجتماعی و آگاهی محیط زیستی رابطه معنی‌دار و مثبت وجود دارد (P ‹0/05). به بیان دیگر هرچه پایگاه اجتماعی افراد بالاتر باشد میزان آگاهی محیط زیستی آن‌ها بیشتر است.
 نتیجه‌گیری: نتیجه کلی اینکه، پایگاه اجتماعی، بیش از آنکه تبیین‌کننده میزان درک محیط زیستی افراد باشد، میزان آگاهی محیط زیستی آن‌ها را پیش‌بینی می‌کند.
واژه‌های کلیدی: نگرش‌های محیط زیستی، کودکان، قشربندی اجتماعی، شهر مشهد