مقدمه: نگرش ها در شکل دهی به رفتارها تأثیر اساسی دارند. یکی از عوامل تعیین کننده رفتار والدین با فرزندانشان، نگرش آنها نسبت به رفتارهایشان با فرزندانشان است. این مطالعه با هدف تعیین نگرش پدران نسبت به کودک آزاری انجام شده است.
روش‌ : در این مطالعه مقطعی- توصیفی، داده ها با استفاده از یک پرسشنامه محقق ساخته دو قسمتی از 123 نفر از پدران مراجعه کننده به سیزده مرکز بهداشتی شهر تبریز که فرزند 2 تا 12 ساله داشتند، در طی بهمن و اسفند ماه 1392 جمع آوری شد.

یافته‌ها : آزمونT یک نمونه ای نشان داد میانگین نمره کل نگرش بطور معنی داری بالاتر از حد متوسط بود ( p <0/001) . نتایج آزمون آنوا نشان داد بین میانگین نمره کل نگرش به کودک آزاری با وضعیت اقتصادی پدران، رابطه معنی دار وجود داشت ( p <0/05). همچنین نمره نگرش در حیطه غفلت با سطح تحصیلات پدران رابطه معنی دار داشت ( p <0/05).
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد پدران با کودک آزاری مخالف بودند ولی با توجه به ارتباط بین نگرش پدران به کودک آزاری با تحصیلات و درآمد آنها، پدرانی که سطوح تحصیلی و میزان درآمد آنها پایین باشد، مستعد کودک آزاری هستند. لذا توجه به بهبود وضعیت معیشتی خانواده ها و فراهم آوردن شرایط تحصیل و آموزش افراد جامعه برای کاهش کودک آزاری ضروری است.